Met de zomer, en hopelijk ook de vakantie, in volle gang willen we bij Dierenartsenpraktijk Amana graag een belangrijk onderwerp onder de aandacht brengen: het adopteren van honden en katten vanuit het buitenland. Veel van ons hebben tijdens vakanties in het buitenland dieren gezien die op straat zwerven, vaak in erbarmelijke omstandigheden. Deze ontmoetingen raken ons diep en we voelen een sterke drang om te helpen. Steeds meer dierenliefhebbers overwegen daarom het adopteren van een dier in nood. Echter, het adopteren van een dier uit het buitenland brengt ook enkele uitdagingen met zich mee. In deze blog willen we zowel de voordelen als de mogelijke nadelen belichten, zodat je een weloverwogen beslissing kunt nemen.

Waarom adopteren vanuit het buitenland?

1. Noodhulp: In veel landen zijn de omstandigheden voor zwerfhonden en -katten schrijnend. Dieren leven op straat, hebben vaak geen toegang tot voedsel of medische zorg, en worden soms mishandeld. Door een dier te adopteren, red je niet alleen dat ene dier, maar maak je ook ruimte voor de opvang van een ander dier. Je adoptie kan een leven vol liefde en zorg bieden aan een dier dat dit dringend nodig heeft. 

2. Veelzijdige keuze: Buitenlandse asielen hebben vaak een breed scala aan honden en katten, van verschillende leeftijden, groottes en rassen. Dit vergroot de kans om het juiste huisdier voor je situatie te vinden. Of je nu op zoek bent naar een speelse puppy, een rustige oudere hond, een knuffel kat of een zelfstandige poes, de kans bestaat dat je in het buitenland een ideale metgezel vindt.

3. Internationale samenwerking: Door te adopteren, ondersteun je organisaties die zich inzetten voor betere leefomstandigheden voor dieren wereldwijd. Deze organisaties werken vaak samen met lokale overheden om dierenwelzijn te verbeteren en programma’s op te zetten voor sterilisatie, vaccinatie en educatie. Jouw adoptie draagt bij aan een groter doel: het bevorderen van dierenwelzijn wereldwijd.

Mogelijke nadelen en uitdagingen

Hoewel het adopteren van een dier uit het buitenland veel voordelen heeft, zijn er ook enkele nadelen en uitdagingen die je in overweging moet nemen:

1. Gezondheidsrisico’s: Buitenlandse dieren kunnen ziektes met zich meebrengen die in België niet voorkomen. Het is essentieel dat het dier een grondige gezondheidscontrole heeft ondergaan. Controleer op vaccinaties, ontworming en eventuele ziektes die specifiek zijn voor het land van herkomst. Bespreek met ons welke extra gezondheidsmaatregelen nodig zijn om ervoor te zorgen dat je nieuwe huisdier gezond blijft.
Soms kan het nodig zijn dat er regelmatig extra controles moeten worden uitgevoerd of dat je nieuw geadopteerde huisdier levenslang op specifieke medicatie moet staan. 

2. Gedragsproblemen: Veel geadopteerde dieren hebben een moeilijk verleden en kunnen gedragsproblemen ontwikkelen als gevolg van trauma. Dit kan variëren van angst en agressie tot verlatingsangst. Het is belangrijk om geduldig te zijn en bereid te zijn om tijd en mogelijk professionele training te investeren. Veel dieren hebben een traumatische ervaring gehad en kunnen schuw of angstig zijn. Ze kunnen lang nodig hebben om zich aan te passen aan hun nieuwe omgeving. Het is belangrijk om te beseffen dat deze dieren, ondanks hun moeilijke verleden, een liefdevol thuis verdienen. Geduld, liefde en consistentie zijn essentieel om het dier te helpen zich aan te passen aan zijn nieuwe omgeving.
Wanneer dit moeilijk gaat of als je hier graag hulp bij wilt krijgen is het belangrijk een professionele trainer te vinden waar jullie beiden een goede klik mee ervaren. Een goede training helpt je een gelijkwaardige en evenwichtige relatie uit te bouwen met respect en empathie voor de andere kant van de lijn. Zo kan jij je hond laten uitgroeien tot een individu met zelfvertrouwen en zelfleiderschap. Alleen dan kan hij samen met jou de nodige vaardigheden ontwikkelen om te functioneren in onze maatschappij. 

3. Culturele en klimaataanpassing: Dieren uit warme landen kunnen moeite hebben met het aanpassen aan het koudere Belgische klimaat. Dit kan invloed hebben op hun gezondheid en welzijn. Zorg voor een warme en comfortabele omgeving tijdens de koude maanden en overweeg geschikte kleding voor je huisdier indien nodig. Bovendien kunnen er culturele verschillen zijn in de manier waarop dieren worden behandeld en opgevoed, wat kan leiden tot aanpassingsproblemen. Begrijp en respecteer deze verschillen en zoek hulp bij ervaren trainers indien nodig.

4. Logistieke uitdagingen: Het importeren van een dier uit het buitenland vereist vaak uitgebreide papierwerk en naleving van strikte wetgeving. Dit kan tijdrovend en soms frustrerend zijn. Goede adoptieorganisaties helpen je met het regelen van alle benodigde documenten en procedures, maar het blijft een complex proces. Bereid je voor op een wachtperiode en zorg ervoor dat u alle benodigde informatie en documentatie vooraf verkrijgt.

Het adoptieproces: Stap voor Stap

Het adoptieproces van een dier uit het buitenland kan variëren afhankelijk van de organisatie waarmee je werkt, maar hier is een algemeen overzicht van de stappen die u kunt verwachten:

1. Onderzoek: Begin met het onderzoeken van verschillende adoptieorganisaties, zoals het Belgische-Spaanse ACESHIN, Podencoworld en Doggie House, etc. Kijk naar hun reputatie, keurmerken, lees recensies van eerdere adoptanten en zorg ervoor dat ze transparant zijn over hun procedures en dieren. Betrouwbare organisaties zullen altijd bereid zijn om al uw vragen te beantwoorden en volledige informatie te verstrekken.

2. Aanvraag: Dien een adoptieaanvraag in bij de organisatie van je keuze. Deze aanvraag kan vragen bevatten over de woonsituatie, ervaring met huisdieren en je motivatie voor adoptie. Wees eerlijk en gedetailleerd in je antwoorden om ervoor te zorgen dat je wordt gematcht met een geschikt dier.

3. Screening en beoordeling: De organisatie zal je aanvraag beoordelen en mogelijk een huisbezoek inplannen om ervoor te zorgen dat jouw huis geschikt is voor het nieuwe huisdier. Dit helpt hen te begrijpen of u de juiste omgeving en middelen kunt bieden voor het dier.

4. Matchmaking: Op basis van je aanvraag en de beoordeling zal de organisatie een passend dier voor je selecteren. Dit kan enige tijd duren, afhankelijk van de beschikbaarheid van dieren en je specifieke criteria. Soms heb je ook volledige vrijheid voor de keuze van een dier. Stel de nodige vragen om te bepalen of het gekozen dier echt bij je past.

5. Gezondheidscontroles en papierwerk: Zodra een dier is geselecteerd, zal de organisatie zorgen voor de nodige gezondheidscontroles, vaccinaties en documentatie. Dit omvat vaak een reisdocument, vaccinatiecertificaten en een gezondheidsverklaring van een dierenarts.

6. Reisarrangementen: De organisatie zal de reis voor het  dier naar België regelen. Dit kan per vliegtuig, vrachtwagen of zelfs per boot zijn, afhankelijk van de locatie en de omstandigheden. Wees voorbereid op de kosten die gepaard gaan met het transport van het dier.

7. Aankomst en aanpassing: Zodra het dier aankomt, begint de aanpassingsperiode. Dit kan uitdagend zijn, vooral als het dier trauma’s of gedragsproblemen heeft. Geduld, liefde en consistentie zijn cruciaal tijdens deze fase. Zorg voor een veilige en rustige ruimte waar het dier zich kan terugtrekken en  wennen aan zijn nieuwe omgeving. Vaak heeft een nieuw dier minimaal 3 maanden nodig om te landen in de nieuwe omgeving, te wennen aan een nieuwe routine en te beginnen uit zijn of haar schulp te trekken.

Ervaringsverhaal 

Ons huishouden, dat bestaat uit 3 honden en 5 katten, telt 4 ‘buitenlanders’: we adopteerden namelijk onze 3 honden en 1 van de katten via een vzw die werkzaam is in het buitenland. 

De vraag “Waarom adopteren in het buitenland terwijl er in België ook vele asieldieren zijn?” krijgen we vaak. Voor ons is er geen eenduidig antwoord op – misschien is het dus handig om even te schetsen hoe we onze dieren gekozen hebben en toegewezen kregen.

De eerste buitenlandse adoptie die we deden was in 2018. Als kinderloos koppel met op dat moment 3 katten waren we op zoek naar een hond – ons actieve buitenleven leek ons ideaal voor een nieuwe vriend. Helaas vonden we in België niet meteen het type hond dat we zochten … niet dat we onderscheid wouden maken qua ras of schrik hadden een dier met een rugzakje binnen te halen, maar een dier haal je wel in huis om je leven mee te delen. De match moest er dus zeker zijn. Via wat zoekacties kwamen we zo ook terecht bij de vzw Podencoworld, die zich specifiek bezig houdt met het redden en herplaatsen van podencos – een jacht-/windhond die vaak slecht behandeld wordt in Spanje en Portugal. 

We zagen foto’s van Gigi, een pup van toen net geen 4 maand oud, en we waren verkocht. Na wat inleeswerk over het ras (totaal onbekend voor ons) besloten we een adoptieaanvraag in te dienen. Ik zeg bewust ‘aanvraag’ want de vzw hanteert een strikte selectieprocedure wat betreft mogelijke adoptanten. Er komt een hele vragenlijst bij kijken, telefonische gesprekken, een huisbezoek, … en pas dan ben je goedgekeurd. Na het tekenen van een waterdicht contract (de hond blijft altijd mede ‘eigendom’ van de stichting om dumping of doorverkoop te verhinderen) waren we plots baasjes van onze eerst woef! 

In 2019 adopteerden we opnieuw via Podencoworld onze tweede hond: Stan, een puber van 10 maand. Ik ben Stan zelf gaan halen in Valencia zodat ik zijn vluchtbegeleider kon zijn. De honden reizen immers veelal via vliegtuig naar België of Nederland: als je reist vanuit Spanje, kan je je opgeven als vrijwilliger om een dier te begeleiden. ’t Kost je niks en je helpt een dier naar zijn eigen gouden mand. 

In 2020 namen we afscheid van een van onze katten … en verwelkomden we Ollie, een dove Turkse Angora die we adopteerden via vzw Katten van de Nijl, een stichting die actief is in Egypte en Griekenland. Ook hier doorstonden we een grondige screening (vragenlijst, telefonische gesprekken, video maken over woonomgeving) zodat de vzw zeker was dat Ollie, die gevonden werd op straat als kitten, in België goed terecht kwam. 

In 2021 vonden we dat er nog plek in ons huis en ons hart was voor een derde hondje, zij het dan wel een kleiner formaat dan Gigi en Stan. Een van onze beste vrienden werkt als vrijwilliger voor vzw Doggie House, die adopties doen vanuit Portugal. In een van de asielen daar zat toen Terra, een terriër-mix die weg gehaald was uit een slechte situatie … en het was van dat. Hartje gestolen. Opnieuw doorstonden we een screening, maar die was nu wel wat vlotter: we hadden al eerder honden uit het buitenland geadopteerd en het huisbezoek konden we skippen aangezien onze vriendin dit als verantwoordelijke vrijwilliger zou moeten doen. Terra kwam via wegtransport naar België. 

Elk van onze geadopteerde dieren kwam toe met een volledig paspoort en na medische screening. Ze waren (op Gigi na wegens te jong) allemaal gesteriliseerd/gecastreerd, gechipt en correct gevaccineerd. Uiteraard kozen we het zekere voor het onzekere en kwamen we meteen langs in de praktijk voor een extra controle en voor het omzetten van de chip op onze naam. 

Voor wie twijfelt over het adopteren van een dier uit het buitenland, kan ik alleen maar volgende tips mee geven: 

• Check de vzw/stichting grondig en lees ervaringen. Hebben ze een grondige screening die je op het eerste zicht misschien afschrikt of zelfs ietwat overbodig lijkt? Dan zit je goed. Ze willen enkel het beste voor de dieren die ze herplaatsen en daar hoort nu eenmaal een nieuwe thuis bij die bereid is dat ook te geven.
• Besef dat een dier uit het buitenland vaak een ‘rugzakje’ draagt en dus wat meer geduld of aandacht kan vragen dan een dier dat je bij een fokker koopt. Wat wij vooral opmerkten, is dat onze 4 ‘buitenlandse’ huisgenoten enorm dankbaar zijn. 
• Heb geen (of niet al te veel) schrik voor medische problemen. Het klopt dat medische controle/expertise in de landen van herkomst misschien niet zo ver staat als hier in België, maar de dieren worden echt wel gescreend en gecontroleerd voor afreis. In de contracten staat vaak ook een clausule i.v.m. gezondheid en financiële tussenkomst bij bepaalde problemen. Overigens heb je met een gekocht dier ook nooit 100% garantie op een perfecte gezondheid. 
• Ben je niet in staat om zelf een dier te adopteren, maar wil je toch helpen? Bij de vzw’s die ik hierboven vernoemde (en talrijke andere) kan je dieren ook sponsoren: je kan hen een naam geven in ruil voor een donatie en krijgt dan updates. Geeft ook heel veel voldoening!

Sarah van Kattezacht  

Tips voor succesvolle adoptie en integratie

Om de overgang zo soepel mogelijk te laten verlopen, hebben we enkele tips verzameld voor een succesvolle adoptie en integratie van uw nieuwe huisdier:

1. Voorbereiding: Zorg ervoor dat je huis is voorbereid op de komst van het nieuwe huisdier. Dit omvat het creëren van een veilige en comfortabele ruimte, het aanschaffen van de nodige benodigdheden zoals voerbakken, beddengoed en speelgoed, en het verwijderen van potentiële gevaren. 

2. Geduld: Wees geduldig en geef het dier de tijd om zich aan te passen. Verwacht niet dat het dier onmiddellijk op zijn gemak is. Het kan weken of zelfs maanden duren voordat het dier zich volledig aan zijn nieuwe omgeving heeft aangepast.

3. Consistentie: Biedt consistentie in routines en training. Dieren gedijen op voorspelbaarheid en zullen zich sneller aanpassen als ze weten wat ze kunnen verwachten. Zorg voor regelmatige voedertijden, wandelingen en speeltijd.

4. Professionele hulp: Overweeg professionele training of gedragsadvies als het dier gedragsproblemen vertoont. Een ervaren trainer kan jullie helpen om specifieke problemen aan te pakken en het dier te helpen zich beter aan te passen.

5. Gezondheidszorg: Maak een afspraak bij onze praktijk voor een volledige gezondheidscontrole zodra uw nieuwe huisdier aankomt. Dit helpt om eventuele gezondheidsproblemen vroegtijdig op te sporen en te behandelen.

Heb je vragen of wil je meer informatie over het adopteren van een huisdier uit het buitenland? Neem dan contact met ons op. Wij helpen je graag verder en ondersteunen je tijdens het hele adoptieproces. Je kunt ook bij ons terecht als je op zoek bent naar een professionele trainer.