Een gids voor baasjes

Het leven met een hond of kat is een bijzondere ervaring. Onze viervoeters hebben hun eigen unieke manieren om met ons te communiceren, en hoewel ze niet kunnen praten, zijn hun signalen vaak duidelijk en veelzeggend. In de dierenartsenpraktijk zien we dagelijks hoe belangrijk deze communicatie is voor de relatie tussen baasjes en hun huisdieren. Een goed begrip van het basisgedrag van honden en katten kan helpen om harmonie en wederzijds begrip te bevorderen. In deze blog duiken we in de prachtige samenwerking tussen mens en dier, en hoe hun gedrag ons iets wil vertellen over hun behoeften, gevoelens en verlangens. 

Honden: De ultieme beste vrienden

Honden zijn misschien wel de meest loyale vrienden die je je kunt voorstellen. Hun energie en enthousiasme brengen vreugde in ons dagelijks leven. Maar hun gedrag gaat dieper dan alleen het vrolijke kwispelen van een staart of een blij gezicht wanneer je thuiskomt. Honden zijn sociale dieren die verlangen naar verbondenheid. In alles wat ze doen, willen ze laten zien dat ze een belangrijk deel van je leven willen zijn.

Of je nu samen een wandeling maakt, een spelletje speelt of gewoon rustig op de bank zit, je hond communiceert voortdurend met je. Ze zoeken de nabijheid van hun baasje omdat ze zich veilig en geliefd voelen in jouw gezelschap. Dit samenspel van vertrouwen en genegenheid maakt het samenzijn met je hond zo bijzonder. Je bent niet alleen zijn baasje, maar ook zijn beste vriend en toevluchtsoord. Samenwerken met je hond betekent dat je oog hebt voor zijn signalen en leert begrijpen wat hij nodig heeft om zich gelukkig en geborgen te voelen. 

Katten: De meesters van subtiele gebaren

Katten staan bekend om hun onafhankelijk karakter, maar dat betekent zeker niet dat ze geen liefdevolle band met hun eigenaar ontwikkelen. Integendeel, katten hebben hun eigen, subtiele manier om affectie te tonen. Waar een hond misschien zijn emoties uitbundig laat zien, kiest een kat voor verfijnde en zachte gebaren. Een spinnende kat op je schoot of een liefdevol kopje tegen je hand vertelt je dat je zijn vertrouwen en liefde hebt gewonnen.

De band met een kat is er een van wederzijds respect en vrijheid. Katten voelen zich op hun gemak wanneer ze hun eigen gang kunnen gaan, maar komen altijd terug naar de mensen die ze vertrouwen. In het dagelijks leven toont een kat zijn aanhankelijkheid op momenten dat hij zich daar prettig bij voelt, wat het des te bijzonderder maakt. Het is alsof je deelneemt aan een stil gesprek waarin elke blik, beweging en aanraking betekenis heeft.

Samen groeien en elkaar beter begrijpen

De relatie tussen mens en huisdier veranderd met de tijd. Net zoals mensen zich ontwikkelen, groeien ook honden en katten in hun gedrag en hun manier van communiceren. Het begrijpen van hun basisgedrag is essentieel om deze band te versterken. Hoe meer je luistert naar wat je huisdier je probeert te vertellen, hoe meer je elkaar zult begrijpen en aanvullen.

In het dagelijks leven betekent dit dat we flexibel moeten zijn. Soms verandert het gedrag van onze dieren door nieuwe omgevingen, gezondheidssituaties of simpelweg door ouderdom. Het is aan ons om ons aan te passen en onze dieren te blijven ondersteunen, net zoals zij dat voor ons doen. Wanneer je huisdier zich gezien en begrepen voelt, ontstaat er een prachtige harmonie die jullie dagelijks leven samen verrijkt. 

Een mooi voorbeeld hiervan is de samenwerking die plaatsvindt tijdens het trainen of spelen. Het aanleren van trucjes of commando’s, zoals apporteren of het rustig volgen van aanwijzingen, vergt geduld en heldere communicatie. Wanneer je hond of kat jouw aanwijzingen goed begrijpt en erop reageert, is dit een bewijs van een succesvolle samenwerking en een sterk opgebouwde band. Dit proces is niet alleen een kwestie van gehoorzaamheid, maar van wederzijds vertrouwen en begrip – het geeft jullie beiden de kans om samen te groeien. 

In meer formele situaties, zoals bij werkhonden, zien we nog duidelijker hoe de communicatie tussen mens en dier essentieel is voor een geslaagde samenwerking. Honden die functioneren als assistentiehond, herdershond of politiehond reageren op subtiele, vaak onuitgesproken signalen van hun begeleider. Ze weten instinctief wanneer ze moeten handelen, helpen of rust bieden. Dit soort interactie illustreert prachtig hoe een goede samenwerking gebaseerd op geduld en vertrouwen kan leiden tot een betekenisvolle en functionele relatie, waarbij de communicatie bijna moeiteloos verloopt.

Deze voorbeelden zijn kleine momenten waarin de band tussen mens en dier tot uiting komt. Ze laten zien dat, net als bij elke relatie, geduld, begrip en wederzijds respect de sleutel zijn tot succes. Door oog te hebben voor de signalen van je huisdier en te werken aan een gezamenlijke taal van vertrouwen en communicatie, bouw je aan een band die jaren meegaat.

---

Wat te doen als de band met je huisdier onder spanning staat?

Als je het gevoel hebt dat het samenleven met je huisdier momenteel uitdagingen en frustraties met zich meebrengt of dat er iets mis is maar je kunt niet precies zeggen wat, ben je zeker niet de enige. Veel huisdiereigenaren merken gedragsveranderingen bij hun hond of kat die plotseling opduiken of langzaam naar de oppervlakte komen. Het goede nieuws? Je hoeft niet met deze gevoelens van onmacht, frustratie of hulpeloosheid te blijven zitten.

Signalen herkennen: Gedrag of gezondheid?

Een van de grootste uitdagingen is het herkennen van signalen die aangeven dat er iets mis is. Gedragsproblemen komen voort uit verschillende oorzaken. Sommige problemen zijn puur gedragsmatig, maar andere gedragingen kunnen wijzen op onderliggende medische problemen.

Neem bijvoorbeeld een kat die plotseling niet meer op de kattenbak gaat. Misschien denk je dat je de kattenbak van plaats moet veranderen omdat de kat ergens anders plast, maar het kan ook zijn dat er een probleem is met de blaas, waardoor de kat pijn ervaart tijdens het plassen en onzindelijkheid optreedt. Daarom is het belangrijk om altijd eerst medische oorzaken uit te sluiten voordat je verdere stappen neemt. Je kunt allerlei gedragsstrategieën proberen, maar als er pijn in het spel is, kom je misschien tijdelijk vooruit, maar is de kans groot dat het probleem terugkeert.

Een grondig medisch onderzoek is altijd stap 1 bij veranderend gedrag bij je huisdier. Katten zijn meesters in het verbergen van pijn; als je merkt dat er zelfs maar een kleine verandering is, zoals iets eenvoudigs als een ‘scheet te veel’, is het verstandig om de dierenarts te raadplegen. Ook bij honden onderschatten we vaak hoeveel gedragsveranderingen een medische oorzaak hebben. Daarom raad ik altijd aan om medische oorzaken uit te sluiten, en dat vereist meer dan alleen een oppervlakkig lichamelijk onderzoek.

Verdere hulp inschakelen?

Is jouw dier medisch in orde, dan zie je vaak dat de uitdagingen met je dier verminderen of zelfs verdwijnen. Maar dat is niet altijd het geval. Soms is het moeilijk om er zelf achter te komen wat er precies aan de hand is. Dat is helemaal oké! Het inschakelen van professionele hulp, zoals een gedragstherapeut of coach, kan een wereld van verschil maken. Zij stellen eerst een diagnose om de oorzaak van het probleemgedrag te achterhalen. Bijvoorbeeld: waarom valt jouw hond uit aan de lijn? Hier kan angst, frustratie of zelfs spelgedrag aan ten grondslag liggen. Afhankelijk van de oorzaak wordt een specifiek stappenplan opgesteld.

Net zoals je dierenarts de juiste persoon is om medische oorzaken uit te sluiten, zijn geschoolde gedragstherapeuten de aangewezen professionals om gedragsproblemen aan te pakken. Voor een permanent en positief resultaat is samenwerken met experts de beste stap. De Vereniging van Diergedragsprofessionals biedt toegang tot gedragstherapeuten, gedragsdierenartsen en gedragscoaches die je kunnen helpen met advies en consultaties. Neem een kijkje op hun website voor meer info en een professional bij jou in de buurt.

Een laatste tip die iedereen direct kan toepassen

Als je het gevoel hebt dat er iets niet pluis is, hou een dagboek bij. Dit helpt je om patronen in het gedrag van je huisdier te ontdekken die je anders misschien niet zou opmerken.

Observeer het gedrag correct en accuraat. Noteer waar en wanneer je ongewenst gedrag ziet, en schrijf erbij wat net ervoor en erna gebeurde. Dit geeft je waardevolle data die niet alleen je dierenarts kan helpen, maar ook de professional die je verder begeleidt.

Dit deel van deze blog is geschreven door Joke Decru van AAP vzw, een organisatie die mensen en dieren verbindt om elkaar te laten floreren. AAP zet zich in voor het welzijn van zowel dieren als mensen door projecten op te zetten die deze bijzondere band versterken.

---

Als dierenartsenpraktijk begrijpen we dat gedragsproblemen bij honden en katten vaak complexer zijn dan ze in eerste instantie lijken. Wanneer er geen medische oorzaken aan het gedrag ten grondslag liggen, werken wij graag samen met diergedrag professionals om ervoor te zorgen dat jouw huisdier de best mogelijke zorg krijgt. We maken daarbij regelmatig gebruik van de expertise van partners zoals AAP vzw, omdat we geloven dat een multidisciplinaire aanpak vaak nodig is om gedragsproblemen effectief aan te pakken.

Een nieuwe pup in huis! Alles wat je moet weten voor een goede start.

Gefeliciteerd met je nieuwe puppy! Het verwelkomen van een pup is een bijzonder moment vol vreugde en enthousiasme, maar het kan ook een drukke periode zijn waarin je veel nieuwe dingen moet leren. In deze blog helpen we je op weg met handige tips en adviezen zodat jij en je puppy een goede start kunnen maken. Zo weet je zeker dat je niets over het hoofd ziet.

Wat heb je nodig? Een goede voorbereiding is essentieel om je nieuwe huisgenoot een warm welkom te geven. Hieronder vind je een lijst met de basisbenodigdheden voor je pup:

– Halsband of tuigje en hondenriem: zorg voor een stevige brede halsband of voor een goed passend tuigje, zoals de Perfect Fit-harnassen. Deze bieden comfort en veiligheid en kunnen worden verrijkt met een persoonlijk naamplaatje. 

– Voeder- en drinkbak: kies voor bakken die stevig en makkelijk schoon te maken zijn zoals roestvrijstaal/inox of keramiek. 

– Bench en/of hondenmand: een bench kan helpen bij de zindelijkheidstraining en biedt je puppy een eigen veilige plek om te rusten.

– Voeding: kies voor kwalitatief goede voeding die geschikt is voor puppy’s, aangepast aan hun ras en grootte.

– Speelgoed en kauwspeeltjes: het is niet alleen goed voor de ontwikkeling van de pup maar door samen te spelen wordt de band onderling ook versterkt. Het kan ook voorkomen dat je puppy op meubels gaat kauwen.

– Hondenpoepzakjes: onmisbaar tijdens wandelingen om je omgeving schoon te houden.

– Tandenborstel en tandpasta voor honden: het is belangrijk om al vroeg te beginnen met de mondverzorging van je pup om dit vlot te laten verlopen. 

Met dit basispakket ben je goed voorbereid op de komst van je puppy en zorg je ervoor dat hij zich snel thuis voelt.

Het chippen en registreren van je puppy
Vanaf een leeftijd van 8 weken mag je je puppy meenemen naar huis. In veel gevallen is je pup dan al voorzien van een paspoort en een chipnummer. Dit chipnummer is van groot belang, want het maakt het mogelijk om de eigenaar van een verdwaalde hond te achterhalen. Dierenartsen, politie of dierenasielen kunnen het chipnummer scannen en de eigenaar opsporen. 

Zorg ervoor dat het chipnummer van je puppy op jouw naam staat geregistreerd. Dit kan de fokker voor je regelen, maar het kan ook gemakkelijk worden gedaan tijdens een bezoek aan ons. Een correcte registratie kan veel zorgen voorkomen mocht je pup ooit verdwalen.

Bescherm je pup tegen parasieten: vlooien, teken en wormen
Tijdens het ontdekken van de wereld komt je puppy in aanraking met verschillende parasieten, zoals vlooien, teken en wormen. Deze parasieten kunnen niet alleen vervelend zijn, maar ook schadelijk zijn voor de gezondheid van de pup, eventuele andere huisdieren en jezelf. Gelukkig zijn er effectieve behandelingen en detectie-mogelijkheden beschikbaar.

– Vlooien en teken: Zelfs in de koudere maanden kunnen vlooien en teken actief zijn, vooral in België waar het zelden langdurig vriest. Het is daarom belangrijk om je puppy maandelijks of driemaandelijks te beschermen tegen deze parasieten en dagelijks te controleren na een lange wandeling. 

– Wormen: Puppy’s moeten maandelijks behandeld worden tegen wormen van 2 tot 6 maanden oud. Daarna wordt aangeraden om dit 2 tot 4 keer per jaar te doen. Indien het minder wenselijk is om ontwormingsproducten te gebruiken kan er ook maandelijks gecontroleerd worden door middel van een mestonderzoek. 

Het tijdig behandelen van je puppy beschermt niet alleen hem, maar ook je huis en gezin tegen ongewenste bezoekers.

Vaccinaties: bescherming tegen ernstige ziekten
Hoewel het voor niemand leuk is om een prik te krijgen, zijn vaccinaties van groot belang om je puppy te beschermen tegen ernstige, soms dodelijke, infectieziekten. Gelukkig heeft je puppy vaak al zijn eerste vaccinatie gekregen voordat hij naar huis komt. Na deze eerste vaccinatie heeft je pup nog twee vervolgafspraken bij de dierenarts nodig, met telkens 3 – 4 weken ertussen. Zodra alle vaccinaties zijn toegediend, is je puppy beschermd en klaar om de wereld verder te ontdekken.

Wanneer je pup in het buitenland is geboren moet er helaas iets langer worden gewacht op de komst van je nieuwe metgezel. Om over de grens te mogen reizen naar België moet elke hond gevaccineerd worden voor Rabiës. Deze vaccinatie kan worden gegeven op een leeftijd van 12 weken en heeft 21 dagen nodig om in werking te treden, Pups vanuit het buitenland mogen dus pas vanaf 15 weken naar de nieuwe eigenaar.

Voeding: een gezonde start voor je puppy
In de eerste dagen thuis is het vaak verstandig om je puppy hetzelfde voer te geven als bij de fokker, om de overgang naar zijn nieuwe omgeving zo soepel mogelijk te laten verlopen. Na deze gewenningsperiode kun je overstappen op het voer van jouw keuze. Het is belangrijk om dit geleidelijk te doen om maag- en darmproblemen te voorkomen. Gebruik de “25%-regel”: vervang om de twee dagen 25% van het oude voer door het nieuwe voer. Zo geef je het spijsverteringssysteem van je puppy de tijd om te wennen aan de nieuwe voeding.

Zindelijkheidstraining en wandelen: een gestructureerde aanpak
Zindelijkheid is een belangrijk trainingsaspect in de eerste maanden. Een goede tip is om je puppy na elke activiteit (slapen, eten, spelen) direct naar buiten te brengen om zijn behoefte te doen. Wanneer hij op de juiste plek plast of poept, beloon hem dan rijkelijk met een snoepje of speeltje en/of wees zeer enthousiast!

Daarnaast is het goed om je puppy dagelijks uit te laten om zijn zintuigen te prikkelen en hem te laten wennen aan de buitenwereld. Zorg er wel voor dat je de wandelingen rustig opbouwt. Een handige vuistregel is: laat je puppy 4 tot 5 keer per dag uit en houd de duur van de wandeling beperkt tot 5 minuten per maand dat de puppy oud is. Een pup van 8 weken oud mag dus maximaal 10 minuten per keer wandelen.

Let op: zware belasting, zoals traplopen en spelen in diep zand, moet worden vermeden in de eerste maanden. Dit kan de groei van de gewrichten negatief beïnvloeden.

Tot slot: geniet van deze bijzondere tijd!

Het opvoeden van een puppy is een prachtige ervaring vol mooie momenten, maar het kan ook uitdagend zijn. Door goed voorbereid te zijn en de juiste zorg te bieden, zorg je ervoor dat je puppy gezond en gelukkig opgroeit. Vergeet niet om volop te genieten van deze bijzondere tijd – voordat je het weet, is je kleine pup een volwassen hond!

Mocht je vragen hebben of behoefte hebben aan advies, aarzel dan niet om contact op te nemen met het Amana team. Wij helpen je graag verder en wensen jou en je nieuwe gezinslid een fijne tijd samen!

Met de zomer, en hopelijk ook de vakantie, in volle gang willen we bij Dierenartsenpraktijk Amana graag een belangrijk onderwerp onder de aandacht brengen: het adopteren van honden en katten vanuit het buitenland. Veel van ons hebben tijdens vakanties in het buitenland dieren gezien die op straat zwerven, vaak in erbarmelijke omstandigheden. Deze ontmoetingen raken ons diep en we voelen een sterke drang om te helpen. Steeds meer dierenliefhebbers overwegen daarom het adopteren van een dier in nood. Echter, het adopteren van een dier uit het buitenland brengt ook enkele uitdagingen met zich mee. In deze blog willen we zowel de voordelen als de mogelijke nadelen belichten, zodat je een weloverwogen beslissing kunt nemen.

Waarom adopteren vanuit het buitenland?

1. Noodhulp: In veel landen zijn de omstandigheden voor zwerfhonden en -katten schrijnend. Dieren leven op straat, hebben vaak geen toegang tot voedsel of medische zorg, en worden soms mishandeld. Door een dier te adopteren, red je niet alleen dat ene dier, maar maak je ook ruimte voor de opvang van een ander dier. Je adoptie kan een leven vol liefde en zorg bieden aan een dier dat dit dringend nodig heeft. 

2. Veelzijdige keuze: Buitenlandse asielen hebben vaak een breed scala aan honden en katten, van verschillende leeftijden, groottes en rassen. Dit vergroot de kans om het juiste huisdier voor je situatie te vinden. Of je nu op zoek bent naar een speelse puppy, een rustige oudere hond, een knuffel kat of een zelfstandige poes, de kans bestaat dat je in het buitenland een ideale metgezel vindt.

3. Internationale samenwerking: Door te adopteren, ondersteun je organisaties die zich inzetten voor betere leefomstandigheden voor dieren wereldwijd. Deze organisaties werken vaak samen met lokale overheden om dierenwelzijn te verbeteren en programma’s op te zetten voor sterilisatie, vaccinatie en educatie. Jouw adoptie draagt bij aan een groter doel: het bevorderen van dierenwelzijn wereldwijd.

Mogelijke nadelen en uitdagingen

Hoewel het adopteren van een dier uit het buitenland veel voordelen heeft, zijn er ook enkele nadelen en uitdagingen die je in overweging moet nemen:

1. Gezondheidsrisico’s: Buitenlandse dieren kunnen ziektes met zich meebrengen die in België niet voorkomen. Het is essentieel dat het dier een grondige gezondheidscontrole heeft ondergaan. Controleer op vaccinaties, ontworming en eventuele ziektes die specifiek zijn voor het land van herkomst. Bespreek met ons welke extra gezondheidsmaatregelen nodig zijn om ervoor te zorgen dat je nieuwe huisdier gezond blijft.
Soms kan het nodig zijn dat er regelmatig extra controles moeten worden uitgevoerd of dat je nieuw geadopteerde huisdier levenslang op specifieke medicatie moet staan. 

2. Gedragsproblemen: Veel geadopteerde dieren hebben een moeilijk verleden en kunnen gedragsproblemen ontwikkelen als gevolg van trauma. Dit kan variëren van angst en agressie tot verlatingsangst. Het is belangrijk om geduldig te zijn en bereid te zijn om tijd en mogelijk professionele training te investeren. Veel dieren hebben een traumatische ervaring gehad en kunnen schuw of angstig zijn. Ze kunnen lang nodig hebben om zich aan te passen aan hun nieuwe omgeving. Het is belangrijk om te beseffen dat deze dieren, ondanks hun moeilijke verleden, een liefdevol thuis verdienen. Geduld, liefde en consistentie zijn essentieel om het dier te helpen zich aan te passen aan zijn nieuwe omgeving.
Wanneer dit moeilijk gaat of als je hier graag hulp bij wilt krijgen is het belangrijk een professionele trainer te vinden waar jullie beiden een goede klik mee ervaren. Een goede training helpt je een gelijkwaardige en evenwichtige relatie uit te bouwen met respect en empathie voor de andere kant van de lijn. Zo kan jij je hond laten uitgroeien tot een individu met zelfvertrouwen en zelfleiderschap. Alleen dan kan hij samen met jou de nodige vaardigheden ontwikkelen om te functioneren in onze maatschappij. 

3. Culturele en klimaataanpassing: Dieren uit warme landen kunnen moeite hebben met het aanpassen aan het koudere Belgische klimaat. Dit kan invloed hebben op hun gezondheid en welzijn. Zorg voor een warme en comfortabele omgeving tijdens de koude maanden en overweeg geschikte kleding voor je huisdier indien nodig. Bovendien kunnen er culturele verschillen zijn in de manier waarop dieren worden behandeld en opgevoed, wat kan leiden tot aanpassingsproblemen. Begrijp en respecteer deze verschillen en zoek hulp bij ervaren trainers indien nodig.

4. Logistieke uitdagingen: Het importeren van een dier uit het buitenland vereist vaak uitgebreide papierwerk en naleving van strikte wetgeving. Dit kan tijdrovend en soms frustrerend zijn. Goede adoptieorganisaties helpen je met het regelen van alle benodigde documenten en procedures, maar het blijft een complex proces. Bereid je voor op een wachtperiode en zorg ervoor dat u alle benodigde informatie en documentatie vooraf verkrijgt.

Het adoptieproces: Stap voor Stap

Het adoptieproces van een dier uit het buitenland kan variëren afhankelijk van de organisatie waarmee je werkt, maar hier is een algemeen overzicht van de stappen die u kunt verwachten:

1. Onderzoek: Begin met het onderzoeken van verschillende adoptieorganisaties, zoals het Belgische-Spaanse ACESHIN, Podencoworld en Doggie House, etc. Kijk naar hun reputatie, keurmerken, lees recensies van eerdere adoptanten en zorg ervoor dat ze transparant zijn over hun procedures en dieren. Betrouwbare organisaties zullen altijd bereid zijn om al uw vragen te beantwoorden en volledige informatie te verstrekken.

2. Aanvraag: Dien een adoptieaanvraag in bij de organisatie van je keuze. Deze aanvraag kan vragen bevatten over de woonsituatie, ervaring met huisdieren en je motivatie voor adoptie. Wees eerlijk en gedetailleerd in je antwoorden om ervoor te zorgen dat je wordt gematcht met een geschikt dier.

3. Screening en beoordeling: De organisatie zal je aanvraag beoordelen en mogelijk een huisbezoek inplannen om ervoor te zorgen dat jouw huis geschikt is voor het nieuwe huisdier. Dit helpt hen te begrijpen of u de juiste omgeving en middelen kunt bieden voor het dier.

4. Matchmaking: Op basis van je aanvraag en de beoordeling zal de organisatie een passend dier voor je selecteren. Dit kan enige tijd duren, afhankelijk van de beschikbaarheid van dieren en je specifieke criteria. Soms heb je ook volledige vrijheid voor de keuze van een dier. Stel de nodige vragen om te bepalen of het gekozen dier echt bij je past.

5. Gezondheidscontroles en papierwerk: Zodra een dier is geselecteerd, zal de organisatie zorgen voor de nodige gezondheidscontroles, vaccinaties en documentatie. Dit omvat vaak een reisdocument, vaccinatiecertificaten en een gezondheidsverklaring van een dierenarts.

6. Reisarrangementen: De organisatie zal de reis voor het  dier naar België regelen. Dit kan per vliegtuig, vrachtwagen of zelfs per boot zijn, afhankelijk van de locatie en de omstandigheden. Wees voorbereid op de kosten die gepaard gaan met het transport van het dier.

7. Aankomst en aanpassing: Zodra het dier aankomt, begint de aanpassingsperiode. Dit kan uitdagend zijn, vooral als het dier trauma’s of gedragsproblemen heeft. Geduld, liefde en consistentie zijn cruciaal tijdens deze fase. Zorg voor een veilige en rustige ruimte waar het dier zich kan terugtrekken en  wennen aan zijn nieuwe omgeving. Vaak heeft een nieuw dier minimaal 3 maanden nodig om te landen in de nieuwe omgeving, te wennen aan een nieuwe routine en te beginnen uit zijn of haar schulp te trekken.

Ervaringsverhaal 

Ons huishouden, dat bestaat uit 3 honden en 5 katten, telt 4 ‘buitenlanders’: we adopteerden namelijk onze 3 honden en 1 van de katten via een vzw die werkzaam is in het buitenland. 

De vraag “Waarom adopteren in het buitenland terwijl er in België ook vele asieldieren zijn?” krijgen we vaak. Voor ons is er geen eenduidig antwoord op – misschien is het dus handig om even te schetsen hoe we onze dieren gekozen hebben en toegewezen kregen.

De eerste buitenlandse adoptie die we deden was in 2018. Als kinderloos koppel met op dat moment 3 katten waren we op zoek naar een hond – ons actieve buitenleven leek ons ideaal voor een nieuwe vriend. Helaas vonden we in België niet meteen het type hond dat we zochten … niet dat we onderscheid wouden maken qua ras of schrik hadden een dier met een rugzakje binnen te halen, maar een dier haal je wel in huis om je leven mee te delen. De match moest er dus zeker zijn. Via wat zoekacties kwamen we zo ook terecht bij de vzw Podencoworld, die zich specifiek bezig houdt met het redden en herplaatsen van podencos – een jacht-/windhond die vaak slecht behandeld wordt in Spanje en Portugal. 

We zagen foto’s van Gigi, een pup van toen net geen 4 maand oud, en we waren verkocht. Na wat inleeswerk over het ras (totaal onbekend voor ons) besloten we een adoptieaanvraag in te dienen. Ik zeg bewust ‘aanvraag’ want de vzw hanteert een strikte selectieprocedure wat betreft mogelijke adoptanten. Er komt een hele vragenlijst bij kijken, telefonische gesprekken, een huisbezoek, … en pas dan ben je goedgekeurd. Na het tekenen van een waterdicht contract (de hond blijft altijd mede ‘eigendom’ van de stichting om dumping of doorverkoop te verhinderen) waren we plots baasjes van onze eerst woef! 

In 2019 adopteerden we opnieuw via Podencoworld onze tweede hond: Stan, een puber van 10 maand. Ik ben Stan zelf gaan halen in Valencia zodat ik zijn vluchtbegeleider kon zijn. De honden reizen immers veelal via vliegtuig naar België of Nederland: als je reist vanuit Spanje, kan je je opgeven als vrijwilliger om een dier te begeleiden. ’t Kost je niks en je helpt een dier naar zijn eigen gouden mand. 

In 2020 namen we afscheid van een van onze katten … en verwelkomden we Ollie, een dove Turkse Angora die we adopteerden via vzw Katten van de Nijl, een stichting die actief is in Egypte en Griekenland. Ook hier doorstonden we een grondige screening (vragenlijst, telefonische gesprekken, video maken over woonomgeving) zodat de vzw zeker was dat Ollie, die gevonden werd op straat als kitten, in België goed terecht kwam. 

In 2021 vonden we dat er nog plek in ons huis en ons hart was voor een derde hondje, zij het dan wel een kleiner formaat dan Gigi en Stan. Een van onze beste vrienden werkt als vrijwilliger voor vzw Doggie House, die adopties doen vanuit Portugal. In een van de asielen daar zat toen Terra, een terriër-mix die weg gehaald was uit een slechte situatie … en het was van dat. Hartje gestolen. Opnieuw doorstonden we een screening, maar die was nu wel wat vlotter: we hadden al eerder honden uit het buitenland geadopteerd en het huisbezoek konden we skippen aangezien onze vriendin dit als verantwoordelijke vrijwilliger zou moeten doen. Terra kwam via wegtransport naar België. 

Elk van onze geadopteerde dieren kwam toe met een volledig paspoort en na medische screening. Ze waren (op Gigi na wegens te jong) allemaal gesteriliseerd/gecastreerd, gechipt en correct gevaccineerd. Uiteraard kozen we het zekere voor het onzekere en kwamen we meteen langs in de praktijk voor een extra controle en voor het omzetten van de chip op onze naam. 

Voor wie twijfelt over het adopteren van een dier uit het buitenland, kan ik alleen maar volgende tips mee geven: 

• Check de vzw/stichting grondig en lees ervaringen. Hebben ze een grondige screening die je op het eerste zicht misschien afschrikt of zelfs ietwat overbodig lijkt? Dan zit je goed. Ze willen enkel het beste voor de dieren die ze herplaatsen en daar hoort nu eenmaal een nieuwe thuis bij die bereid is dat ook te geven.
• Besef dat een dier uit het buitenland vaak een ‘rugzakje’ draagt en dus wat meer geduld of aandacht kan vragen dan een dier dat je bij een fokker koopt. Wat wij vooral opmerkten, is dat onze 4 ‘buitenlandse’ huisgenoten enorm dankbaar zijn. 
• Heb geen (of niet al te veel) schrik voor medische problemen. Het klopt dat medische controle/expertise in de landen van herkomst misschien niet zo ver staat als hier in België, maar de dieren worden echt wel gescreend en gecontroleerd voor afreis. In de contracten staat vaak ook een clausule i.v.m. gezondheid en financiële tussenkomst bij bepaalde problemen. Overigens heb je met een gekocht dier ook nooit 100% garantie op een perfecte gezondheid. 
• Ben je niet in staat om zelf een dier te adopteren, maar wil je toch helpen? Bij de vzw’s die ik hierboven vernoemde (en talrijke andere) kan je dieren ook sponsoren: je kan hen een naam geven in ruil voor een donatie en krijgt dan updates. Geeft ook heel veel voldoening!

Sarah van Kattezacht  

Tips voor succesvolle adoptie en integratie

Om de overgang zo soepel mogelijk te laten verlopen, hebben we enkele tips verzameld voor een succesvolle adoptie en integratie van uw nieuwe huisdier:

1. Voorbereiding: Zorg ervoor dat je huis is voorbereid op de komst van het nieuwe huisdier. Dit omvat het creëren van een veilige en comfortabele ruimte, het aanschaffen van de nodige benodigdheden zoals voerbakken, beddengoed en speelgoed, en het verwijderen van potentiële gevaren. 

2. Geduld: Wees geduldig en geef het dier de tijd om zich aan te passen. Verwacht niet dat het dier onmiddellijk op zijn gemak is. Het kan weken of zelfs maanden duren voordat het dier zich volledig aan zijn nieuwe omgeving heeft aangepast.

3. Consistentie: Biedt consistentie in routines en training. Dieren gedijen op voorspelbaarheid en zullen zich sneller aanpassen als ze weten wat ze kunnen verwachten. Zorg voor regelmatige voedertijden, wandelingen en speeltijd.

4. Professionele hulp: Overweeg professionele training of gedragsadvies als het dier gedragsproblemen vertoont. Een ervaren trainer kan jullie helpen om specifieke problemen aan te pakken en het dier te helpen zich beter aan te passen.

5. Gezondheidszorg: Maak een afspraak bij onze praktijk voor een volledige gezondheidscontrole zodra uw nieuwe huisdier aankomt. Dit helpt om eventuele gezondheidsproblemen vroegtijdig op te sporen en te behandelen.

Heb je vragen of wil je meer informatie over het adopteren van een huisdier uit het buitenland? Neem dan contact met ons op. Wij helpen je graag verder en ondersteunen je tijdens het hele adoptieproces. Je kunt ook bij ons terecht als je op zoek bent naar een professionele trainer.

Een autorit maken met je huisdieren kan een leuke en avontuurlijke ervaring zijn, maar vaak is het een noodzaak om van A naar B te komen. Voor sommige honden, en in nog zeldzamere gevallen katten, zijn autoritten geen probleem of zelfs een welkome verrassing. Helaas betekent het voor veel andere huisdieren geen fijne ervaring. Dit gaat dan vaak gepaard met gejank, gemiauw, hijgen, rondjes draaien, geen rust kunnen vinden, overgeven of zelfs plassen in de auto. Dit maakt het al snel een vervelende opgave voor zowel het huisdier als de eigenaar.

Omdat het soms toch echt onvermijdelijk is, zijn hier enkele handige tips en tricks die je kunt gebruiken. Of het nu gaat om een korte rit naar het hondenpark of de dierenarts, of een lange reis naar een vakantiebestemming, het vereist de nodige training, voorbereiding en voorzorgsmaatregelen om het zo aangenaam mogelijk te maken.

Tips voor de hond

Wanneer je van plan bent om regelmatig met je hond op stap te gaan naar een hondenpark, het strand, het bos of naar familie en vrienden, is het verstandig om al vroeg te beginnen met trainen. Oefen het in- en uitstappen van de auto, het aandoen van de gordel of het plaatsnemen in de auto-bench. Begin met korte ritjes, ook al leiden deze nergens naartoe; het eind van de straat is al ver genoeg. Bouw de afstand geleidelijk op en probeer zoveel mogelijk een leuke eindbestemming te hebben. Hierdoor leren ze dat autoritten ook kunnen leiden tot leuke ervaringen. Wanneer je de auto enkel en alleen gebruikt om naar de dierenarts te gaan, zal je hond dit al snel met elkaar associëren en angstig worden in en rondom de auto.  Hoe jonger je hiermee begint en hoe vaker je het oefent, hoe groter de kans dat je hond geen angst ontwikkelt voor de auto en minder last krijgt van reisziekte. Het is essentieel om je hond op een positieve en geleidelijke manier te laten wennen aan autoritten. 

Wanneer je langere ritten of een verre reis wilt maken met je hond is goede voorbereiding essentieel. Hierbij gaat de veiligheid van alle inzittenden en de hond voorop. Gebruik daarom altijd een geschikte autogordel, bench of autohek/net om je hond veilig te vervoeren. Dit voorkomt niet alleen dat uw huisdier rondloopt in de auto, maar beschermt ook bij plotselinge stops of ongelukken. Zorg ervoor dat de bench of plaats voor de hond comfortabel is. Voeg een vertrouwd dekentje of speeltje toe om uw huisdier gerust te stellen. 

Neem tijdens de reis regelmatig pauzes. Voor langere ritten is het belangrijk om elke twee tot drie uur een pauze te nemen. Laat je hond even uit om te plassen en wat beweging te krijgen. Zorg ervoor dat je hond tijdens deze pauzes altijd toegang heeft tot vers water. Voer je hond  echter niet direct voor of tijdens de reis om misselijkheid te voorkomen. Voor langere reizen kun je kleine hoeveelheden voer geven tijdens de pauze. Als je hond gevoelig is voor het ontwikkelen van reisziekte kan ervoor worden gekozen om helemaal niet te voeren tijdens de autorit. 

Houd de temperatuur in de auto aangenaam tot fris. Zorg voor voldoende frisse lucht en luchtcirculatie, vaak gaat het nodig zijn om een raampje open te houden ook al heeft de auto airco. Laat uw huisdier nooit alleen achter in een geparkeerde auto, vooral niet op warme dagen, aangezien de temperatuur in de auto snel kan oplopen.

Tips voor de kat

Begin met korte ritjes om je kat te laten wennen aan het reizen in de auto. Dit kan helpen om angst en stress te verminderen. Gebruik een vertrouwde reiskooi of bench die de kat gewend is. Het kan helpen om de reiskooi of bench permanent tot beschikking te stellen zodat je kat er ook in tot rust kan komen. Wanneer deze enkel boven wordt gehaald wanneer ermee naar de dierenarts wordt gegaan, kunnen ze dit negatief associëren waardoor het thuis een gevecht is om de kat in de bench te krijgen. 

Overweeg het gebruik van feromonen, zoals een Feliway-spray, om uw kat te kalmeren. Spray dit ongeveer 15 minuten voor vertrek in de draagtas. Katten zijn gewoontedieren en houden van rust en regelmaat. Daarom wordt er niet vaak ver gereisd met katten. Indien dit zich toch voordoet gelden dezelfde tips voor honden, ook voor katten.

Algemene voorzorgsmaatregelen

Zorg ervoor dat je huisdier een halsband met identificatielabel en eventueel een microchip heeft. Dit is essentieel voor het geval uw huisdier zou ontsnappen. Bij angstige huisdieren kunt u overwegen om rustgevende supplementen te gebruiken. Overleg dit altijd eerst met uw dierenarts.

Stel een noodpakket samen met essentiële items zoals:

– Een EHBO-kit voor huisdieren

– Kopieën van de vaccinatiebewijzen

– Extra riem en halsband

– Noodcontactinformatie

Met de juiste voorbereiding en zorgvuldige planning kunt je ervoor zorgen dat reizen met je hond of kat in de auto zowel veilig als aangenaam is. Veilig reizen en een prettige reis gewenst!

Op vakantie met het hele gezin of toch alleen, met je trouwe viervoeter of blijft deze thuis? Het vergt hoe dan ook een hoop voorbereiding. Zorg er daarom voor dat alles goed geregeld is voor vertrek zodat je onbezorgd van je vakantie kan genieten.   Het is natuurlijk fantastisch als je huisdier gezellig mee kan op vakantie. Om samen een nieuwe omgeving te ontdekken, lekker lange wandelingen te maken of te ontspannen en te genieten van het mooie(re) weer. In deze blog lees je welke voorbereidingen er moeten worden getroffen om de reis een succes te maken.   Invoereisen Afhankelijk van het land van bestemming en de manier waarop de bestemming wordt bereikt, zijn er bepaalde invoereisen die moeten worden nageleefd. Allereerst moeten alle huisdieren beschikken over een EU-paspoort en gechipt zijn ter identificatie. Als ze mee gaan over de (Belgische) grens moeten honden, katten en fretten verplicht gevaccineerd zijn tegen Rabiës, minstens 21 dagen voor vertrek. Verschillende landen eisen aanvullend een titerbepaling voor rabiës als bewijs van adequate bescherming. Deze titerbepaling kan worden uitgevoerd vanaf 30 dagen na de vaccinatie en het kan tot 3 weken duren voordat de resultaten beschikbaar zijn. Het is daarom cruciaal om de vaccinaties en eventuele verdere onderzoeken ruim van tevoren te regelen voordat de vakantie begint.   Voor een aantal landen (binnen of buiten de EU) gelden aanvullende invoereisen. Honden en katten moeten daar vaak bijkomende verplichte vaccinaties krijgen en/of behandeld worden tegen parasieten. Daarnaast is in deze landen vaak een gezondheidsverklaring vereist, die binnen 120 tot 24 uur voor invoer moet worden afgetekend door een dierenarts. Niet enkel de regels van het land van bestemming moeten worden nageleefd, maar ook die van ALLE landen waar je doorheen reist op weg naar je eindbestemming. Deze regels zijn niet van toepassing wanneer je naar de bestemming vliegt.   Voorbereiding: EU-paspoort en chip: Zorg dat je huisdier beschikt over een EU-paspoort en gechipt is. Controleer de invoereisen: Zoek tijdig uit welke documenten en vaccinaties vereist zijn. Vaccinaties: Regel de noodzakelijke vaccinaties, inclusief rabiës, op tijd. Gezondheidsverklaring en/of ontworming: Voor sommige landen is een recente gezondheidsverklaring en/of ontworming vereist. Maar een afspraak 120 – 24 uur voor vertrek bij de dierenarts om dit in orde te maken.    Exotische ziekten Met vakantie zoeken we vaak de zon en warmere temperaturen op. Helaas komen in deze regio’s bepaalde exotische ziekten voor, die hier niet voorkomen en waar onze honden en katten extra gevoelig voor zijn. Deze ziektes worden vaak overgedragen door insecten en zijn soms moeilijk te behandelen. Een goede bescherming tegen insecten en parasieten kan een uitkomst bieden. Hiermee bescherm je niet alleen je trouwe viervoeter maar ook jezelf.   Beschermingsmaatregelen: Anti-parasitaire behandelingen: Gebruik preventieve middelen tegen teken, vlooien en andere parasieten. Herhaal de behandeling tegen parasieten bij de terugkomst van de reis en 28 – 30 dagen hierna. Insectenwerende middelen: Bescherm je huisdier tegen muggen en andere stekende insecten. Gezondheidscontrole: Laat je huisdier controleren bij de dierenarts voor vertrek om eventuele gezondheidsrisico’s te minimaliseren.   Beperkingen voor bepaalde rassen Helaas mag niet iedereen altijd mee op vakantie. In de volgende Europese landen gelden extra eisen of zelfs een volledig verbod van bepaalde hondenrassen: Cyprus, Denemarken, Duitsland, Frankrijk, Verenigd Koninkrijk, Ierland, Ijsland, Kroatië, Luxemburg, Noorwegen, Portugal en Spanje. Dit betreft rassen zoals de American Staffordshire terriër (Stafford), Staffordshire bull terriër (Pitbull), Dobermann Pinscher, Duitse Herder, Rhodesian Ridgeback, Mastiff, Boerboel, Dogo, Argentino, Cane Corso, American Bulldog, Kangal, Akita, Tosa en Rottweilers. Deze regels kunnen ook van toepassing zijn op honden die gekruist zijn met een van de bovengenoemde rassen of die hierop lijken.  In Cyprus zijn er bovendien beperkingen voor bepaalde kattenrassen, zoals de Savannah, Bengaal, Caracal of hybride hiervan.   Deze strengere eisen of beperkingen gelden niet alleen voor het land van bestemming, maar ook voor alle landen waar je doorheen reist.   Specifieke regels per land: Verboden rassen: Informeer naar de regels omtrent specifieke rassen in de landen van je reisroute en eindbestemming. Muilkorf en lijnplicht: In sommige landen is het verplicht bepaalde rassen gemuilkorfd en aan de lijn te houden.   Opvang tijdens de vakantie Wanneer huisdieren niet mee kunnen of mogen zijn er verschillende opties voor het regelen van de verzorging van je dier. Er zijn dierenpensions/hotels, oppas aan huis of je dier kan op logé bij familie of vrienden.   Dierenpensions Wanneer je viervoeter naar een pension gaat, kies er dan eentje die bij je aansluit. Ga daarom vooraf op bezoek om eens te kijken of ze aan je wensen voldoet. Vraag ook na welke voorwaarden het pension stelt voor het verblijf van je huisdier. Vaak moet het paspoort, de identificatie en bepaalde vaccinaties in orde zijn maar sommige verlangen ook een recente ontworming en/of ontvlooiing. Reserveer op tijd omdat de plekken vaak snel zijn volgeboekt in het hoogseizoen.   Belangrijke overwegingen voor dierenpensions of dierenhotels: Bezoek het pension: Maak een afspraak om het pension vooraf te bezoeken. Controleer de voorwaarden:Informeer naar de vereiste documenten en gezondheidsstatus. Tijdige reservering: Zorg ervoor dat je tijdig reserveert, vooral in het hoogseizoen.   Oppas aan huis Katten, vogels, konijnen en knaagdieren blijven vaak liever thuis en bij paarden en terrariumdieren is het praktischer om ze niet te hoeven verplaatsen. Daarvoor is een oppas aan huis een ideale oplossing. Dit kunnen vrienden of familie zijn, maar er kan ook betaalde opvang worden geregeld. Maar wie ook voor je trouwe vriend komt zorgen, voorzie voldoende voeding, snoepjes, kattenbakkorrels, hondenpoepzakjes en andere benodigdheden. Laat uitgebreide instructies achter voor de alledaagse zaken, maar bespreek zeker ook het stappenplan bij ziekte of andere calamiteiten tijdens je afwezigheid.   Voorbereidingen voor de oppas: Voorzieningen: Zorg voor voldoende voer, snoepjes en andere benodigdheden. Instructies: Laat duidelijke instructies achter voor dagelijkse zorg en noodgevallen. Betrouwbaarheid: Kies een betrouwbare oppas, hetzij via vrienden of een professionele service.   Voorbereidingen voor een onbezorgde reis: Als alles goed is geregeld kan je met een gerust hart op vakantie vertrekken om optimaal te genieten. Het team bij Amana helpt je hier graag mee. Neem contact met ons op als je vragen hebt over de specifieke invoereisen van je bestemming, het op punt zetten van vaccinaties bij je huisdier, het veilig meenemen van medicatie op reis of andere zaken die nodig zijn voor een vlot verloop van de vakantie.   Met de juiste voorbereidingen kan je samen met je huisdier genieten van een ontspannen en onvergetelijke vakantie. Vergeet niet om ruim van tevoren te beginnen met de planning, zodat je verzekerd bent van een zorgeloze en plezierige reiservaring voor zowel jou als je geliefde viervoeter.   Checklist voor het reizen met je huisdier: Europees paspoort Anti-parasitaire middelen Halsband met uw gegevens Eet- en drinkbakken Mand en/of deken Kattenbak en strooisel Riem en hondenpoepzakjes Speeltjes  EHBO-doos Medicijnen Muilkorf (soms verplicht) Verzorgingsproducten Water voor onderweg   Met deze uitgebreide gids ben je goed voorbereid om samen met je huisdier te genieten van een zorgeloze vakantie. Of je nu de zon opzoekt of liever dichter bij huis blijft, de juiste planning en voorzorgsmaatregelen zorgen ervoor dat zowel jij als je huisdier een geweldige tijd tegemoet gaan. Bron: www.licg.nl

Bij honden, katten en konijnen

Als het gaat om de zorg voor je huisdieren, heb je vast gemerkt dat er veel verschillende adviezen en meningen zijn. Of het nu gaat om vrienden, familie, of online bronnen, iedereen heeft wel iets te zeggen over de opvoeding, training, voeding en medische zorg van je huisdier. Dit geldt dubbel en dwars voor het wel of niet steriliseren. Maar is het echt zo simpel? Nee, elk dier is uniek en wat het beste is voor jouw viervoeter kan variëren. Het Amana team vindt het belangrijk dat je goed geïnformeerd bent over de zorg voor je huisdieren. 

Sterilisatie houdt in brede zin in dat geslachtsorganen worden verwijderd met als hoofddoel dat er geen nageslacht meer kan worden gemaakt. Bij vrouwelijke dieren wordt deze procedure ook sterilisatie genoemd. Bij deze operatie worden de eierstokken en soms ook de baarmoeder verwijderd. Dit betekent dat het vrouwtje niet langer loops wordt en geen jongen meer kan krijgen. Bij mannelijke dieren spreken ze vaak over een castratie. Bij deze ingreep worden de testikels verwijderd. Dit zorgt ervoor dat het mannetje geen jongen meer kan verwekken en vaak ook minder dominant en agressief gedrag vertoont. 

De operatie wordt uitgevoerd onder volledige narcose, en uw huisdier zal na de ingreep enige tijd nodig hebben om te herstellen. Bij mannelijke dieren verloopt het herstel meestal gemakkelijker en sneller dan bij vrouwelijke dieren. Dit komt doordat er bij vrouwelijke dieren een incisie in de buik moet worden gemaakt, wat ingrijpender is dan de huidincisie bij mannelijke dieren. Het genezen van de buikspieren is pijnlijker en kost meer tijd dan het genezen van een huidwond. Hoewel de herstelperiode in acht moet worden genomen, verloopt het herstel over het algemeen goed en vlot bij jonge en gezonde dieren. 

Door het verwijderen van de geslachtsorganen stopt de productie van geslachtshormonen, wat invloed heeft op zowel het gedrag als de stofwisseling van uw huisdier. Hierdoor moeten we ook rekening houden met de leeftijd waarop we steriliseren of castreren. Voor de meeste kleine hondenrassen is dit doorgaans rond de leeftijd van zes maanden. Voor midden tot grote hondenrassen raden we aan om te wachten tot na de 1ste loopsheid of de leeftijd van 12 – 18 maanden. Dit geldt tevens voor erg zenuwachtige of angstige honden. 

Voor konijnen is de aanbevolen leeftijd voor castratie rond de 4 tot 6 maanden en de sterilisatie vanaf 1 jarige leeftijd. Het is belangrijk om te wachten tot het dier oud genoeg is om de anesthesie goed te verdragen, maar niet te lang, om de gezondheidsvoordelen van de ingreep optimaal te benutten.

Voor katten is de sterilisatie of castratie wettelijk geregeld. Dit moet in orde worden gebracht wanneer zij het nest verlaten en naar de nieuwe eigenaar vertrekken. Dit betekend dat dit vaak rond de leeftijd van 9 – 12 weken moet plaatsvinden. 

Laten we samen de voor- en nadelen van sterilisatie verkennen, zodat jij een weloverwogen beslissing kunt nemen.

De voordelen: Waarom sterilisatie een goed idee kan zijn?

Gezondheid:

• Kankerpreventie: Een sterilisatie van een vrouwlijk dier kan het risico op bepaalde soorten kanker verminderen. Vooral het ontwikkelen van kwaadaardige tumoren wordt met sterilisatie op jonge leeftijd sterk beperkt. Geen zorgen meer over melkklier-, eierstok- of baarmoederkanker bij vrouwelijke dieren. 
• Bij mannelijke dieren verandert een castratie weinig tot niks aan het risico op bepaalde soorten kankers. Overigens wijzen sommige recente studies op een verhoogde kans op prostaatkanker na castratie, terwijl bij intacte reuen er frequenter prostaatontstekingen voorkomen.
• Geen nare baarmoederontsteking: Vooral oudere honden lopen het risico op het ontwikkelen van een baarmoederontsteking, maar katten zijn hiervoor niet uitgesloten. Dit kan zich op verschillende manieren uiten maar is vooral te herkennen aan het veranderen/uitblijven van de loopsheid, vuile vaginale uitvloei, lusteloosheid, verminderde eetlust, verhoogde dorst en koorts. Wanneer er zich een baarmoederontsteking voordoet, moet dit met spoed worden geopereerd omdat dit dodelijk kan zijn wanneer het te lang aansleept. Een spoedoperatie van een ziek en ouder dier brengt veel risico’s met zich mee. Een sterilisatie werkt preventief op het ontwikkelen van deze gevaarlijke ontstekingen. 

Gedrag:

• Minder Agressie: Wanneer het agressief gedrag van je huisdier wordt veroorzaakt door de geslachtshormonen kan steriliseren of castreren zorgen voor minder agressief en rustiger gedrag. Ook kan seksuele frustratie hiermee worden opgelost. Wanneer het gedrag niet wordt veroorzaakt door de geslachtshormonen heeft een sterilisatie of castratie geen effect op het gedrag.
• Minder Markeren: Honden, katten en konijnen kunnen erg territoriaal zijn en willen hun geur graag verspreiden om op die manier met andere dieren te communiceren of te waarschuwen. Met een sterilisatie of castratie kunnen katten minder sproeien en honden minder markeren.  Dat scheelt geuroverlast en het schoonmaken van urine plekken. 

Voortplanting:

• Minder oeps-nestjes en zwerfdieren: Door sterilisatie help je het voorkomen dat er ongewenste nestjes worden geboren. Er zitten op dit moment te veel dieren in de asielen en hebben we een blijvend probleem met zwerfdieren, vooral zwerfkatten. Door bewust te voorkomen dat er ongewenst puppies, kitten of konijntjes komen hoeven er minder dieren in asielen terecht te komen of op straat te leven.  

De nadelen: Waar moet je op letten?

Gezondheidsrisico’s:

• Anesthesie: Net als bij elke operatie is er een klein risico verbonden aan de verdoving. Doordat we gebruik maken van een combinatie van intraveneuze verdoving en gasanesthesie kunnen we de dosis van deze producten zo laag mogelijk houden waardoor het risico verder wordt geminimaliseerd. Ook voeren we voor de operatie een lichamelijk onderzoek uit om eventuele onderliggende problemen vroegtijdig op te merken en vast te stellen of het dier fit genoeg is voor de operatie. 
  Helaas liggen de risico’s bij konijnen hoger dan bij honden en katten. Dit komt doordat het erg gevoelige dieren zijn en omdat ze relatief ongevoelig zijn voor de verdovende middelen. 
• Gewichtstoename: Na een sterilisatie is er geen energie nodig voor het ontwikkelen en onderhouden van de geslachtsorganen waardoor de overtollige energie wordt opgeslagen. Dit leidt bij de meeste huisdieren tot extra vetopslag, wat resulteert in een gewichtstoename. Door tijdig over te schakelen naar voeding die speciaal is ontwikkeld voor gesteriliseerde dieren en goed op te letten met extra snacks en snoepjes, kan dit probleem worden voorkomen of opgelost.

Gedrag:

• Lui Lekker Dier: Sommige baasjes merken dat hun huisdier minder actief is na de sterilisatie. Dit loopt vaak samen met de overgang van de levensfase waarin het dier zich bevindt. Over het algemeen vindt een sterilisatie plaats net op de overgang van de puberteit naar volwassen leeftijd. Dit kan (mede) de oorzaak zijn van kalmer en rustiger gedrag. Een beetje extra speeltijd kan dit meestal oplossen.

Onomkeerbaar:

• Permanente keuze: Sterilisatie is uiteraard een definitieve beslissing. Zorg dus dat je er goed over nadenkt en alle voor- en nadelen afweegt. Wanneer je een reu hebt kan je er altijd voor opteren om hem chemisch te laten castreren. Dit is een tijdelijke methode om de vruchtbaarheid te verminderen zonder chirurgische ingreep. Hierbij wordt er een kleine implantaat geplaatst die de productie van testosteron en sperma onderdrukt. Dit leidt tot verminderd seksueel gedrag en onvruchtbaarheid die tot een jaar kan aanhouden, afhankelijk van verschillende factoren. 

De keuze om te castreren of steriliseren, en op welke leeftijd, is uiteindelijk een heel individuele keuze. Het team Amana staat altijd klaar om je te begeleiden en te adviseren wat voor jouw huisdier de beste keuze is.  

Heb je nog vragen of wil je een afspraak maken? Neem gerust contact met ons op!

Over vlooien, teken en andere parasieten…

Het is lente, hoewel we daar nog maar weinig van merken op het moment. Dit betekent dat alles ontwaakt uit de “winterslaap”. De bomen worden weer groen, planten tonen opnieuw hun prachtige bloemen en in de weides verschijnt nieuw leven. Helaas brengt dit ook met zich mee dat vlooien, teken en andere parasieten vaker voorkomen. Daarom gaan we dieper in op een onderwerp dat elke huisdiereigenaar nauw aan het hart ligt: de bescherming van je geliefde hond of kat tegen parasieten. Parasieten zijn niet alleen een bron van ongemak voor je huisdier; ze kunnen ook ernstige gezondheidsproblemen veroorzaken. Het goede nieuws is dat de meeste parasitaire infecties voorkomen en behandeld kunnen worden met de juiste zorg en aandacht.

Of je nu een nieuwe diereneigenaar bent of al jarenlang liefdevolle zorg aan je huisdieren biedt, het is essentieel om goed geïnformeerd te zijn over de verschillende soorten parasieten die je hond of kat kunnen treffen. In deze blog zullen we uitgebreid ingaan op de meest voorkomende parasieten, waaronder vlooien, teken, en verschillende soorten wormen. We zullen bekijken hoe je een besmetting kunt herkennen, welke behandelingen effectief zijn en vooral, hoe je kunt voorkomen dat deze ongenode gasten je huisdier lastigvallen. 

Vlooien
Vlooien zijn wellicht de bekendste parasieten die huisdieren treffen en een nachtmerrie voor zowel de hond of kat als hun eigenaren. Een enkele vlo kan binnen enkele weken voor honderden nakomelingen zorgen, wat een snelle en effectieve behandeling cruciaal maakt. Vlooien zijn kleine, donkere, springende insecten die zich voeden met het bloed van hun gastheer. Het meest duidelijke teken van een vlooienbesmetting is het zien van de kleine zwarte beestjes in de vacht van je huisdier, of het waarnemen van vlooienpoepjes, die lijken op kleine zwarte korreltjes. Een besmet dier zal vaak krabben, likken of bijten naar de jeukende plekken op zijn lichaam.

Vlooien kunnen verschillende problemen veroorzaken bij huisdieren, waaronder:

1. Intense jeuk en ongemak, vooral bij de staartbasis.
2. Huidinfecties als gevolg van het krabben.
3. Bloedarmoede bij ernstige besmettingen, vooral bij jonge, zwakke of zwerfdieren.
4. Het overbrengen van ziektes, zoals de kattenkrabziekte, mycoplasmose en Rickettsia. 
5. Het overbrengen van andere parasieten, zoals lintwormen. 

Gelukkig zijn er tegenwoordig veel effectieve behandelingen beschikbaar om vlooien te bestrijden en af te weren. Deze producten werken daarnaast ook preventief om een vlooienbesmetting volledig te voorkomen. 

• Pipetten: Druppels die je op de huid van je huisdier aanbrengt, die maandelijks of driemaandelijks herhaald moeten worden Deze producten werken vaak zowel afwerend als afdodend. 
• Tabletten: Pillen (snoepjes) die maandelijks of driemaandelijks gegeven kunnen worden. Deze producten werken vaak afdodend. 
• Vlooienbanden: Deze bieden langdurige bescherming tegen vlooien.
• Omgevingssprays: Deze helpen om vlooien in de omgeving van het huisdier te elimineren.

Teken
Vorige maand hebben we teken al uitgebreid besproken, waardoor de informatie nu beknopt zal zijn. Helaas constateren we dat teken momenteel extreem talrijk aanwezig zijn en serieuze bedreigingen vormen voor de gezondheid van zowel huisdieren als hun eigenaren. Deze parasieten zijn niet alleen hinderlijk, maar kunnen ook diverse ziekten overdragen naar onze huisdieren en hun eigenaren. 

Teken zijn spinachtige parasieten die zich vasthechten aan de huid van hun gastheer en zich voeden met bloed. Ze zijn meestal te vinden in grasrijke en bosrijke gebieden, maar kunnen overal in de buitenlucht voorkomen. Een teek kan vergroot worden tot meerdere keren zijn oorspronkelijke grootte als hij vol bloed zit, wat ze gemakkelijker zichtbaar maakt op de huid van je huisdier. Teken kunnen verschillende ernstige ziekten overbrengen, zoals:

1. Lyme-ziekte: Deze ziekte kan ernstige symptomen veroorzaken, waaronder koorts, gewrichtspijn en lethargie. Vooral mensen zijn hiervoor gevoelig, maar honden en katten kunnen het ook krijgen. 
2. Ehrlichiose: Een infectie die de witte bloedcellen aantast, met symptomen zoals koorts, lethargie en bloedarmoede.
3. Anaplasmose: Vergelijkbaar met ehrlichiose, deze ziekte beïnvloedt de bloedplaatjes en kan leiden tot bloedingen.
4. Babesiose: Dit is een infectie van de rode bloedcellen, met symptomen zoals koorts, maagdarmsymptomen, bloedarmoede en zenuwsymptomen. 
5. Bartonella: Dit is de Kattenkrabziekte en is vergelijkbaar met Babesiose. 

Het veilig verwijderen van teken is cruciaal om infectie te voorkomen:

• Gebruik een speciale tekentang of pincet om de teek zo dicht mogelijk bij de huid van je huisdier vast te pakken en trek de teek recht omhoog uit.
• Probeer de teek niet te draaien of te knijpen, dit kan ervoor zorgen dat delen van de teek achterblijven in de huid.
• Controleer je hond altijd na het buiten zijn, en extra grondig na een wandeling in bosrijke gebieden en/of hoog gras. Helaas kunnen besmettingen met teken ook in je eigen tuin voorkomen.

Voor preventie:

• Gebruik regelmatig anti-tekenproducten voornamelijk in het hoogseizoen (maart – oktober), zoals pipetten, tabletten of tekenbanden.
• Let op wanneer je tekenwerende producten gebruikt! Deze werken alleen wanneer de teek bijt, waarna het snel afsterft. Echter, in de tussentijd kunnen teken nog steeds meeliften op je hond of kat en mogelijk zelfs overstappen op de eigenaar.

Wormen
Wormen zijn interne parasieten die in de ingewanden en soms in andere organen van huisdieren leven. Ze kunnen een breed scala aan gezondheidsproblemen veroorzaken, afhankelijk van de soort en de ernst van de besmetting. Er zijn verschillende soorten wormen die honden en katten kunnen infecteren, waaronder:

1. Spoelwormen: Eén van de meest voorkomende wormen, zichtbaar in de ontlasting van het dier als grotere witte slierten. 
2. Haakwormen: Deze kleine wormen hechten zich vast aan de darmwand en voeden zich met bloed.
3. Lintwormen: Vaak overgedragen via vlooien en zichtbaar als kleine segmenten rond de anus van het dier.
4. Longwormen: Overgedragen door slakken.  
5. Hartwormen: Overgedragen door muggen en leven in de hart- en longslagaders. Deze besmetting komt meer voor in Zuid-Europa. 

Symptomen van worminfecties kunnen variëren, maar omvatten vaak:

• Diarree of bloed in de ontlasting.
• Zichtbare wormen in ontlasting of braaksel.
• Doffe of ruwe vacht.
• Gewichtsverlies of een verandering in eetlust.
• Bij long- en hartwormen, hoesten en vermoeidheid.

We behandelen een worminfectie met behulp van medicatie, zoals tabletten of pipetten. Dit kan curatief of preventief gebeuren en is afhankelijk van veel verschillende factoren. Ook kan de ontlasting worden getest op parasieten zodat er gerichter kan worden behandeld indien hier nood aan is. kan variëren afhankelijk van het type worm:

Overige parasieten
Naast vlooien, teken en wormen, zijn er andere parasieten die huisdieren kunnen treffen. Hoewel minder vaak voorkomend, kunnen deze parasieten toch problemen veroorzaken voor je huisdier.

Oormijten
Oormijten zijn kleine beestjes die in de oren van huisdieren leven, waar ze intense jeuk  veroorzaken en tot een oorontsteking kunnen leiden. Ze komen vaker voor bij katten, maar kunnen ook voorkomen bij honden. 

Symptomen omvatten:

1. Overmatig krabben aan de oren.
2. Donkere, korrelige afscheiding uit het oor.
3. Roodheid en zwelling van de oorflap.
   

Behandeling voor oormijten:

• Oorreiniger om de ophoping van mijten en vuiligheid te verwijderen.
• Oordruppels met medicatie tegen de oormijten, ontsteking en jeuk.
•  

Schurftmijten (Schurft)

Schurft is een huidaandoening veroorzaakt door mijten die zich in de huid ingraven, wat leidt tot ernstige jeuk en huiduitslag. Er zijn twee hoofdtypen schurft bij huisdieren:

1. Sarcoptes schurft, veroorzaakt door de Sarcoptes scabiei mijt, voornamelijk gezien bij honden.
2. Demodex schurft, veroorzaakt door Demodex mijten, die natuurlijk voorkomen op (bijna) alle honden en katten maar problemen kunnen veroorzaken als de populatie mijten te groot wordt.

Behandeling voor schurft:

• Tabletten of pipetten om de mijten te doden.
• Medische shampoos.

Voorkomen is beter dan genezen. Controleer daarom regelmatig de vacht en huid van je huisdier en laat het controleren wanneer je veranderingen ziet. 

Conclusie
Parasieten kunnen een groot probleem vormen voor zowel onze huisdieren als de eigenaren, maar met de juiste kennis en preventieve maatregelen kunnen de meeste problemen voorkomen of effectief behandeld worden. Het is van cruciaal belang om regelmatig controles te onderhouden en het team bij dierenartsenpraktijk Amana in te schakelen wanneer dit nodig is. Samen kunnen we jullie huisdieren  gezond en gelukkig houden.

Allergieën bij huisdieren komen steeds vaker voor, wat soms de verzorging van onze geliefde viervoeters uitdagender maakt. Wanneer je hond of kat te kampen heeft met een allergie, kan dit diepgaande gevolgen hebben voor hun gezondheid en het welzijn van deze die hieraan lijden. Allergieën kunnen namelijk leiden tot aanzienlijk ongemak, stress en in ernstige gevallen zelfs tot hevige pijn. In deze blog duiken we dieper in op het onderwerp allergieën, belichten we de symptomen en verkennen we de mogelijke management opties. We richten ons daarbij op de drie meest gangbare typen allergieën: voedselallergieën, omgevingsallergieën en een allergie voor vlooien.

Wat is een allergie?

Een allergie ontstaat wanneer het immuunsysteem van je hond of kat overdreven reageert op stoffen in de omgeving die normaal gesproken onschadelijk zouden moeten zijn. Dit kan gaan om stoffen die binnens- of buitenshuis voorkomen, zoals (onder andere) huisstofmijt, schimmels, gisten en pollen van bomen, struiken en grassen. Ook voedingsmiddelen, zoals kip, rund, zuivel, tarwe en soja, kunnen voor zulke overdreven reacties zorgen. Deze stoffen worden “allergenen” genoemd en sporen het lichaam aan om antistoffen te produceren. De productie van antistoffen leidt tot een ontstekingsreactie waar onder andere histamine bij vrijkomt. De histamine is een van de boosdoeners van alle klachten die je hond of kat kan ervaren bij een allergie.

De symptomen van allergieën kunnen variëren afhankelijk van het type allergie en de ernst ervan, maar omvatten vaak jeuk aan de oksels, liezen en oren, bijten en likken aan de poten, huiduitslag, oorontstekingen en wisselende ontlasting. Bij voedingsallergieën kunnen daarnaast ook nog extra maag-darm-symptomen optreden zoals braken en diarree. Andere algemene symptomen kunnen zijn niezen, tranende ogen en zelfs ademhalingsproblemen in ernstige gevallen. Allergische reacties zijn vaak mild tot ernstig maar kunnen in sommige gevallen zelfs levensbedreigend zijn, zoals bij anafylaxie. Een anafylactische reactie treedt vaak enkel op wanneer een hond of kat allergisch is voor bijen of wespen en hierdoor gestoken wordt.

Het herkennen van een mogelijke allergie is de eerste stap in de opwerking en management ervan en cruciaal om het welzijn en de levenskwaliteit van onze dieren te verbeteren.

 Voedingsallergie

Een voedingsallergie treedt op wanneer het immuunsysteem van een dier specifieke eiwitten in het voedsel als bedreigend identificeert, wat een overdreven reactie van het lichaam tot gevolg heeft. Deze allergische reacties kunnen zeer uiteenlopende symptomen hebben, variërend van huidaandoeningen tot maag-darm-symptomen. De meest voorkomende huidaandoeningen geassocieerd met voedingsallergieën zijn:

– Jeuk: Een van de meest opvallende symptomen. Dit kan leiden tot overmatig likken, bijten, of krabben door het dier, vooral rond de poten, het gezicht, de oren, de onderbuik en de anus.

– Huiduitslag en Roodheid: Voedingsallergieën kunnen huiduitslag veroorzaken, gekenmerkt door rode, ontstoken plekken op de huid. Deze kunnen over het hele lichaam voorkomen, maar worden vaak gezien in de gebieden met intense jeuk.

– Hot Spots: Door het constante likken en krabben kunnen “hot spots” ontstaan, dit zijn natte, ontstoken, en soms geïnfecteerde gebieden op de huid.

– Haaruitval: Voortdurend krabben en likken kan leiden tot haaruitval, wat resulteert in kale plekken op het lichaam van het dier.

– Huidinfecties: Chronische huidirritatie en beschadiging van de huidbarrière door krabben en bijten kunnen de deur openen voor secundaire bacteriële of gist huidinfecties, wat de huidproblemen verder kan verergeren.

– Oorinfecties: Bij sommige dieren kunnen voedingsallergieën zich ook uiten in de vorm van terugkerende oor infecties, vooral bij honden. De binnenkant van de oren kan rood en jeukend zijn en soms een vieze geur of afscheiding hebben.

Het is belangrijk om te benadrukken dat deze symptomen niet exclusief zijn voor een voedingsallergie, ze kunnen ook voorkomen bij andere soorten allergieën (zoals omgevingsallergieën) of huidaandoeningen.

Bij maag-darm-symptomen kunnen sommige honden en katten last hebben van braken, vaak kort na de maaltijd en/of wisselende tot platte ontlasting. Bij honden wordt er dan vaak opgemerkt dat de ontlasting mooi en stevig is in het begin van de wandeling en steeds slapper en platter wordt naarmate de wandeling vordert.

 Om een voedingsallergie correct te kunnen diagnosticeren is er een eliminatiedieet nodig, waarbij de hond of kat wordt overgezet op een speciaal dieet zonder de waarschijnlijke allergenen voor een bepaalde periode. Dit kan op verschillende manieren worden aangepakt, afgestemd op je huisdier. Bij dierenartsenpraktijk Amana wordt dit onder andere gedaan op basis van rauw vlees en een zelfbereide maaltijd, wat ons relatief uniek maakt, maar kan er ook geopteerd worden voor speciale brokken.

Het management van een voedingsallergie omvat het handhaven van een strikt dieet dat de specifieke allergenen uitsluit waar jouw hond of kat uiteindelijk allergisch aan blijkt te zijn. Dit is vaak op basis van een beperkte hoeveelheid eiwitten of zelfs een dieet met een enkele eiwitbron waarvan bekend is dat het dier ze verdraagt.

Omgevingsallergie

Een omgevingsallergie ontstaat als gevolg van overgevoeligheidsreacties op alledaagse omgeving allergenen zoals pollen, schimmelsporen en huisstofmijten. Een omgevingsallergie uit zich voornamelijk in huidaandoeningen waarbij er een overlap is met een voedingsallergie waardoor het onderscheid soms moeilijk kan worden gemaakt. Soms kan er een seizoensgebondenheid worden opgemerkt van de symptomen wat eerder typisch is voor een omgevingsallergie. De meest voorkomende huidaandoeningen geassocieerd met omgevingsallergieën zijn:

– Jeuk (Pruritus): Net als bij voedingsallergieën, is jeuk een primair symptoom van omgevingsallergieën. Dit kan resulteren in overmatig likken, bijten, krabben en wrijven, vooral gericht op poten, oren, de buik, en rond de ogen.

– Roodheid en Ontsteking: De huid kan rood en ontstoken raken op de plaatsen die het meest worden aangetast door het krabben en likken of in direct contact komen met het allergeen in het geval van een contactallergie.

– Huiduitslag en Bultjes: Omgevingsallergieën kunnen leiden tot het ontwikkelen van huiduitslag, bultjes, en zelfs kleine puistjes op de huid, vooral in gebieden die niet goed bedekt zijn met haar, zoals de buik.

– Hot Spots (Acute Vochtige Dermatitis): Deze pijnlijke, ontstoken plekken kunnen zich snel ontwikkelen als reactie op het overmatige likken en krabben door het dier, en kunnen infectierisico’s verhogen.

– Haaruitval: Consistent krabben en likken door het dier kan leiden tot plaatselijke haaruitval, vaak resulterend in ongelijkmatige kale plekken.

 – Schilferige of Korstige Huid: Bij sommige dieren kunnen omgevingsallergieën leiden tot een droge, schilferige huid, of tot de vorming van korsten op de huid, vooral na secundaire infecties.

– Chronische Oorproblemen: Honden met omgevingsallergieën kunnen last hebben van chronische oorontstekingen, gekenmerkt door roodheid, jeuk, en soms een slechte geur of afscheiding uit de oren.

– Voetproblemen: Honden, in het bijzonder, kunnen hun poten obsessief likken, wat kan leiden tot roodheid, zwelling, en irritatie tussen de tenen of op de voetzolen.

Deze symptomen kunnen variëren in ernst en kunnen soms lijken op andere aandoeningen, wat de diagnose kan bemoeilijken. Daarnaast komt het ook regelmatig voor dat een hond of kat zowel last heeft van een omgevings- en een voedingsallergie. Het correct diagnosticeren van beide componenten is hierbij van groot belang om een mogelijke behandeling of management op te starten.

Om een omgevingsallergie te kunnen diagnosticeren kan er een huid- of bloedtest worden uitgevoerd om specifieke allergenen te identificeren. Ook kan er worden gekeken naar de reactie op een behandeling van je hond of kat.

Een omgevingsallergie is vaak moeilijker te behandelen dan een voedingsallergie. Waar het mogelijk is kan er aan omgevingsmanagement worden gedaan, denk hierbij aan frequent stofzuigen/stoomreinigen, wassen met hypoallergeen wasmiddel, bepaalde gebieden/locaties vermijden omdat hier bomen, struiken of grassen in bloei staan. Helaas is dit niet altijd mogelijk en is het vaak noodzakelijk om bijkomende behandelingen op te starten. Hierbij kan worden gekozen voor allergie-immunotherapie, die is ontworpen om de immuunrespons van het dier op specifieke allergenen te moduleren waardoor het lichaam eraan gewend raakt en minder overdreven reageert. Andere medicijnen kunnen ook worden ingezet zoals corticosteroïden, cyclosporine, oclacitinib of maandelijkse injecties met lokivetmab.

Vlooienallergie

Deze allergische reactie wordt veroorzaakt door het speeksel van vlooien. Wanneer een vlo bijt ontstaat er een massale huidreactie die kan leiden tot intense jeuk, ontsteking van de huid en zelfs secundaire infecties door bacteriën, gisten of schimmels.

De diagnose wordt meestal gesteld op basis van de aanwezigheid van vlooien of vlooienpoepjes op het dier, en een significante verbetering van de symptomen na effectieve vlooienbestrijding. Preventie is hier de sleutel tot succes, ook omdat er slechts maar 1 vlo nodig is om last te krijgen van deze allergie.

 Goed zorgen en juist management voor huisdieren met een allergie vereist een uitgebreide benadering en vaak ook een op maat gemaakt stappenplan. Dit maakt dat het vaak lang duurt voordat we het volledige plaatje in beeld hebben en de symptomen onder controle hebben. Daarnaast kunnen allergieën doorheen het leven van de hond of kat veranderen en neemt het vaak toe in intensie. Ook bestaat er (nog) geen definitieve behandeling tegen een allergie, vergelijkbaar met mensen. Dit maakt dat een allergie het hele leven van het dier moet blijven worden aangepakt. Het Amana team staat voor je klaar om deze zoektocht aan te gaan en jullie samen met je hond of kat te begeleiden is dit moeilijke en lange proces. Hiermee doelen ze op een contente eigenaar en een relaxte en jeukvrije viervoeter.

Teken zijn kleine, spinachtige beestjes die zowel in stedelijke als landelijke gebieden voorkomen. Door de bossen en weilanden in de regio Bornem, vormt deze groene omgeving een ideale habitat voor teken. Ze zijn het meest actief van de lente tot de herfst, maar door de milde winters, waarin het vaak niet hard genoeg vriest, kunnen teken zelfs in de wintermaanden nog aanwezig zijn. Hoewel ze klein zijn, kunnen de gevolgen van een tekenbeet voor huisdieren groot zijn. Het is van cruciaal belang dat huisdiereigenaren zich bewust zijn van de risico’s en weten hoe ze hun dieren kunnen beschermen.

Wat zijn teken?

Teken behoren tot de familie van de Arachnida, dezelfde familie als spinnen. Ze voeden zich met het bloed van hun gastheer, of dat nu een mens, hond, kat of een wild dier is. Teken doorlopen verschillende levensstadia: larve, nimf en volwassenheid. Hoewel deze stadia qua uiterlijk op elkaar lijken, onderscheiden ze zich voornamelijk door hun grootte. Er zijn verschillende soorten teken die huisdieren kunnen besmetten, waarvan de meest voorkomende in België de schapenteek (Ixodes ricinus) is. Deze teek heeft een rode tot lichtgrijze kleur, afhankelijk van de voedingstoestand, en vertoont een zwart “schild” achter de kop. 

Gezondheidsrisico’s van een tekenbeet

Een tekenbeet kan verschillende ziekten overbrengen. De meest bekende onder deze is de ziekte van Lyme, die veroorzaakt wordt door de bacterie Borrelia burgdorferi. Symptomen van Lyme bij honden omvatten koorts, zwakte, gewrichtspijn en zwelling. Katten zijn minder vaak het slachtoffer van de ziekte van Lyme, maar kunnen andere teken overdraagbare aandoeningen oplopen.

Andere ziekten die door teken worden overgedragen omvatten:

– Anaplasmose: veroorzaakt symptomen zoals koorts, lethargie, verlies van eetlust en gewrichtspijn.

– Ehrlichiose: beïnvloedt vooral de witte bloedcellen en kan ernstige gezondheidsproblemen veroorzaken zoals bloedingen en ademhalingsproblemen.

– Babesiose: een parasitaire infectie die de rode bloedcellen aantast en kan leiden tot ernstige anemie. 

Preventie en bescherming

De beste manier om tekenbeten te voorkomen is door preventieve maatregelen te nemen. Dit risico geldt voor alle huisdieren, van honden die de hele dag in het hoge gras spelen tot diegenen die slechts kort over de stoep wandelen, en van katten die dagenlang op avontuur gaan tot degenen die enkel in de tuin vertoeven.

Hier zijn enkele effectieve strategieën:

– Teek werende en dodende middelen: Er zijn diverse producten beschikbaar, zoals tekenbanden, sprays en spot-on middelen die helpen teken af te weren. Raadpleeg ons voor advies over het beste product voor je huisdier.

– Natuurlijke afwerende middelen: Wanneer je niet houdt van courante producten zijn er tegenwoordig ook producten op natuurlijke kruidenbasis die helpen de teken op afstand te houden. 

– Regelmatige Controles: Controleer je huisdier regelmatig op teken, vooral na wandelingen in gebieden met hoog gras, bomen of struiken.

– Milieubeheer: Verminder de aanwezigheid van teken in je tuin door gras kort te houden en bladafval op te ruimen.

Wat te doen bij een teek?

Als je toch een teek op uw huisdier vindt, is het belangrijk om deze correct te verwijderen:

1. Gebruik een tekenverwijderingshaakje of -tang. Er zijn tegenwoordig veel speciale hulpmiddelen om het verwijderen van teken zo gemakkelijk mogelijk te maken. 

2. Neem de teek zo dicht mogelijk bij de huid beet. Trek de teek langzaam recht omhoog uit de huid, zonder te draaien of te knijpen. Zorg ervoor dat er geen monddelen van de teek in de huid achterblijven. 

3. Desinfecteer het bijtgebied goed en was uw handen.

Teken zijn meer dan alleen een last; ze zijn vooral een gezondheidsrisico voor je huisdieren. Door bewustzijn en preventieve maatregelen kunnen eigenaren van huisdieren helpen hun geliefde dieren te beschermen tegen deze parasieten. Raadpleeg het Amana team bij twijfel altijd voor professioneel advies en behandeling.