Een autorit maken met je huisdieren kan een leuke en avontuurlijke ervaring zijn, maar vaak is het een noodzaak om van A naar B te komen. Voor sommige honden, en in nog zeldzamere gevallen katten, zijn autoritten geen probleem of zelfs een welkome verrassing. Helaas betekent het voor veel andere huisdieren geen fijne ervaring. Dit gaat dan vaak gepaard met gejank, gemiauw, hijgen, rondjes draaien, geen rust kunnen vinden, overgeven of zelfs plassen in de auto. Dit maakt het al snel een vervelende opgave voor zowel het huisdier als de eigenaar.

Omdat het soms toch echt onvermijdelijk is, zijn hier enkele handige tips en tricks die je kunt gebruiken. Of het nu gaat om een korte rit naar het hondenpark of de dierenarts, of een lange reis naar een vakantiebestemming, het vereist de nodige training, voorbereiding en voorzorgsmaatregelen om het zo aangenaam mogelijk te maken.

Tips voor de hond

Wanneer je van plan bent om regelmatig met je hond op stap te gaan naar een hondenpark, het strand, het bos of naar familie en vrienden, is het verstandig om al vroeg te beginnen met trainen. Oefen het in- en uitstappen van de auto, het aandoen van de gordel of het plaatsnemen in de auto-bench. Begin met korte ritjes, ook al leiden deze nergens naartoe; het eind van de straat is al ver genoeg. Bouw de afstand geleidelijk op en probeer zoveel mogelijk een leuke eindbestemming te hebben. Hierdoor leren ze dat autoritten ook kunnen leiden tot leuke ervaringen. Wanneer je de auto enkel en alleen gebruikt om naar de dierenarts te gaan, zal je hond dit al snel met elkaar associëren en angstig worden in en rondom de auto.  Hoe jonger je hiermee begint en hoe vaker je het oefent, hoe groter de kans dat je hond geen angst ontwikkelt voor de auto en minder last krijgt van reisziekte. Het is essentieel om je hond op een positieve en geleidelijke manier te laten wennen aan autoritten. 

Wanneer je langere ritten of een verre reis wilt maken met je hond is goede voorbereiding essentieel. Hierbij gaat de veiligheid van alle inzittenden en de hond voorop. Gebruik daarom altijd een geschikte autogordel, bench of autohek/net om je hond veilig te vervoeren. Dit voorkomt niet alleen dat uw huisdier rondloopt in de auto, maar beschermt ook bij plotselinge stops of ongelukken. Zorg ervoor dat de bench of plaats voor de hond comfortabel is. Voeg een vertrouwd dekentje of speeltje toe om uw huisdier gerust te stellen. 

Neem tijdens de reis regelmatig pauzes. Voor langere ritten is het belangrijk om elke twee tot drie uur een pauze te nemen. Laat je hond even uit om te plassen en wat beweging te krijgen. Zorg ervoor dat je hond tijdens deze pauzes altijd toegang heeft tot vers water. Voer je hond  echter niet direct voor of tijdens de reis om misselijkheid te voorkomen. Voor langere reizen kun je kleine hoeveelheden voer geven tijdens de pauze. Als je hond gevoelig is voor het ontwikkelen van reisziekte kan ervoor worden gekozen om helemaal niet te voeren tijdens de autorit. 

Houd de temperatuur in de auto aangenaam tot fris. Zorg voor voldoende frisse lucht en luchtcirculatie, vaak gaat het nodig zijn om een raampje open te houden ook al heeft de auto airco. Laat uw huisdier nooit alleen achter in een geparkeerde auto, vooral niet op warme dagen, aangezien de temperatuur in de auto snel kan oplopen.

Tips voor de kat

Begin met korte ritjes om je kat te laten wennen aan het reizen in de auto. Dit kan helpen om angst en stress te verminderen. Gebruik een vertrouwde reiskooi of bench die de kat gewend is. Het kan helpen om de reiskooi of bench permanent tot beschikking te stellen zodat je kat er ook in tot rust kan komen. Wanneer deze enkel boven wordt gehaald wanneer ermee naar de dierenarts wordt gegaan, kunnen ze dit negatief associëren waardoor het thuis een gevecht is om de kat in de bench te krijgen. 

Overweeg het gebruik van feromonen, zoals een Feliway-spray, om uw kat te kalmeren. Spray dit ongeveer 15 minuten voor vertrek in de draagtas. Katten zijn gewoontedieren en houden van rust en regelmaat. Daarom wordt er niet vaak ver gereisd met katten. Indien dit zich toch voordoet gelden dezelfde tips voor honden, ook voor katten.

Algemene voorzorgsmaatregelen

Zorg ervoor dat je huisdier een halsband met identificatielabel en eventueel een microchip heeft. Dit is essentieel voor het geval uw huisdier zou ontsnappen. Bij angstige huisdieren kunt u overwegen om rustgevende supplementen te gebruiken. Overleg dit altijd eerst met uw dierenarts.

Stel een noodpakket samen met essentiële items zoals:

– Een EHBO-kit voor huisdieren

– Kopieën van de vaccinatiebewijzen

– Extra riem en halsband

– Noodcontactinformatie

Met de juiste voorbereiding en zorgvuldige planning kunt je ervoor zorgen dat reizen met je hond of kat in de auto zowel veilig als aangenaam is. Veilig reizen en een prettige reis gewenst!

Op vakantie met het hele gezin of toch alleen, met je trouwe viervoeter of blijft deze thuis? Het vergt hoe dan ook een hoop voorbereiding. Zorg er daarom voor dat alles goed geregeld is voor vertrek zodat je onbezorgd van je vakantie kan genieten.   Het is natuurlijk fantastisch als je huisdier gezellig mee kan op vakantie. Om samen een nieuwe omgeving te ontdekken, lekker lange wandelingen te maken of te ontspannen en te genieten van het mooie(re) weer. In deze blog lees je welke voorbereidingen er moeten worden getroffen om de reis een succes te maken.   Invoereisen Afhankelijk van het land van bestemming en de manier waarop de bestemming wordt bereikt, zijn er bepaalde invoereisen die moeten worden nageleefd. Allereerst moeten alle huisdieren beschikken over een EU-paspoort en gechipt zijn ter identificatie. Als ze mee gaan over de (Belgische) grens moeten honden, katten en fretten verplicht gevaccineerd zijn tegen Rabiës, minstens 21 dagen voor vertrek. Verschillende landen eisen aanvullend een titerbepaling voor rabiës als bewijs van adequate bescherming. Deze titerbepaling kan worden uitgevoerd vanaf 30 dagen na de vaccinatie en het kan tot 3 weken duren voordat de resultaten beschikbaar zijn. Het is daarom cruciaal om de vaccinaties en eventuele verdere onderzoeken ruim van tevoren te regelen voordat de vakantie begint.   Voor een aantal landen (binnen of buiten de EU) gelden aanvullende invoereisen. Honden en katten moeten daar vaak bijkomende verplichte vaccinaties krijgen en/of behandeld worden tegen parasieten. Daarnaast is in deze landen vaak een gezondheidsverklaring vereist, die binnen 120 tot 24 uur voor invoer moet worden afgetekend door een dierenarts. Niet enkel de regels van het land van bestemming moeten worden nageleefd, maar ook die van ALLE landen waar je doorheen reist op weg naar je eindbestemming. Deze regels zijn niet van toepassing wanneer je naar de bestemming vliegt.   Voorbereiding: EU-paspoort en chip: Zorg dat je huisdier beschikt over een EU-paspoort en gechipt is. Controleer de invoereisen: Zoek tijdig uit welke documenten en vaccinaties vereist zijn. Vaccinaties: Regel de noodzakelijke vaccinaties, inclusief rabiës, op tijd. Gezondheidsverklaring en/of ontworming: Voor sommige landen is een recente gezondheidsverklaring en/of ontworming vereist. Maar een afspraak 120 – 24 uur voor vertrek bij de dierenarts om dit in orde te maken.    Exotische ziekten Met vakantie zoeken we vaak de zon en warmere temperaturen op. Helaas komen in deze regio’s bepaalde exotische ziekten voor, die hier niet voorkomen en waar onze honden en katten extra gevoelig voor zijn. Deze ziektes worden vaak overgedragen door insecten en zijn soms moeilijk te behandelen. Een goede bescherming tegen insecten en parasieten kan een uitkomst bieden. Hiermee bescherm je niet alleen je trouwe viervoeter maar ook jezelf.   Beschermingsmaatregelen: Anti-parasitaire behandelingen: Gebruik preventieve middelen tegen teken, vlooien en andere parasieten. Herhaal de behandeling tegen parasieten bij de terugkomst van de reis en 28 – 30 dagen hierna. Insectenwerende middelen: Bescherm je huisdier tegen muggen en andere stekende insecten. Gezondheidscontrole: Laat je huisdier controleren bij de dierenarts voor vertrek om eventuele gezondheidsrisico’s te minimaliseren.   Beperkingen voor bepaalde rassen Helaas mag niet iedereen altijd mee op vakantie. In de volgende Europese landen gelden extra eisen of zelfs een volledig verbod van bepaalde hondenrassen: Cyprus, Denemarken, Duitsland, Frankrijk, Verenigd Koninkrijk, Ierland, Ijsland, Kroatië, Luxemburg, Noorwegen, Portugal en Spanje. Dit betreft rassen zoals de American Staffordshire terriër (Stafford), Staffordshire bull terriër (Pitbull), Dobermann Pinscher, Duitse Herder, Rhodesian Ridgeback, Mastiff, Boerboel, Dogo, Argentino, Cane Corso, American Bulldog, Kangal, Akita, Tosa en Rottweilers. Deze regels kunnen ook van toepassing zijn op honden die gekruist zijn met een van de bovengenoemde rassen of die hierop lijken.  In Cyprus zijn er bovendien beperkingen voor bepaalde kattenrassen, zoals de Savannah, Bengaal, Caracal of hybride hiervan.   Deze strengere eisen of beperkingen gelden niet alleen voor het land van bestemming, maar ook voor alle landen waar je doorheen reist.   Specifieke regels per land: Verboden rassen: Informeer naar de regels omtrent specifieke rassen in de landen van je reisroute en eindbestemming. Muilkorf en lijnplicht: In sommige landen is het verplicht bepaalde rassen gemuilkorfd en aan de lijn te houden.   Opvang tijdens de vakantie Wanneer huisdieren niet mee kunnen of mogen zijn er verschillende opties voor het regelen van de verzorging van je dier. Er zijn dierenpensions/hotels, oppas aan huis of je dier kan op logé bij familie of vrienden.   Dierenpensions Wanneer je viervoeter naar een pension gaat, kies er dan eentje die bij je aansluit. Ga daarom vooraf op bezoek om eens te kijken of ze aan je wensen voldoet. Vraag ook na welke voorwaarden het pension stelt voor het verblijf van je huisdier. Vaak moet het paspoort, de identificatie en bepaalde vaccinaties in orde zijn maar sommige verlangen ook een recente ontworming en/of ontvlooiing. Reserveer op tijd omdat de plekken vaak snel zijn volgeboekt in het hoogseizoen.   Belangrijke overwegingen voor dierenpensions of dierenhotels: Bezoek het pension: Maak een afspraak om het pension vooraf te bezoeken. Controleer de voorwaarden:Informeer naar de vereiste documenten en gezondheidsstatus. Tijdige reservering: Zorg ervoor dat je tijdig reserveert, vooral in het hoogseizoen.   Oppas aan huis Katten, vogels, konijnen en knaagdieren blijven vaak liever thuis en bij paarden en terrariumdieren is het praktischer om ze niet te hoeven verplaatsen. Daarvoor is een oppas aan huis een ideale oplossing. Dit kunnen vrienden of familie zijn, maar er kan ook betaalde opvang worden geregeld. Maar wie ook voor je trouwe vriend komt zorgen, voorzie voldoende voeding, snoepjes, kattenbakkorrels, hondenpoepzakjes en andere benodigdheden. Laat uitgebreide instructies achter voor de alledaagse zaken, maar bespreek zeker ook het stappenplan bij ziekte of andere calamiteiten tijdens je afwezigheid.   Voorbereidingen voor de oppas: Voorzieningen: Zorg voor voldoende voer, snoepjes en andere benodigdheden. Instructies: Laat duidelijke instructies achter voor dagelijkse zorg en noodgevallen. Betrouwbaarheid: Kies een betrouwbare oppas, hetzij via vrienden of een professionele service.   Voorbereidingen voor een onbezorgde reis: Als alles goed is geregeld kan je met een gerust hart op vakantie vertrekken om optimaal te genieten. Het team bij Amana helpt je hier graag mee. Neem contact met ons op als je vragen hebt over de specifieke invoereisen van je bestemming, het op punt zetten van vaccinaties bij je huisdier, het veilig meenemen van medicatie op reis of andere zaken die nodig zijn voor een vlot verloop van de vakantie.   Met de juiste voorbereidingen kan je samen met je huisdier genieten van een ontspannen en onvergetelijke vakantie. Vergeet niet om ruim van tevoren te beginnen met de planning, zodat je verzekerd bent van een zorgeloze en plezierige reiservaring voor zowel jou als je geliefde viervoeter.   Checklist voor het reizen met je huisdier: Europees paspoort Anti-parasitaire middelen Halsband met uw gegevens Eet- en drinkbakken Mand en/of deken Kattenbak en strooisel Riem en hondenpoepzakjes Speeltjes  EHBO-doos Medicijnen Muilkorf (soms verplicht) Verzorgingsproducten Water voor onderweg   Met deze uitgebreide gids ben je goed voorbereid om samen met je huisdier te genieten van een zorgeloze vakantie. Of je nu de zon opzoekt of liever dichter bij huis blijft, de juiste planning en voorzorgsmaatregelen zorgen ervoor dat zowel jij als je huisdier een geweldige tijd tegemoet gaan. Bron: www.licg.nl

Bij honden, katten en konijnen

Als het gaat om de zorg voor je huisdieren, heb je vast gemerkt dat er veel verschillende adviezen en meningen zijn. Of het nu gaat om vrienden, familie, of online bronnen, iedereen heeft wel iets te zeggen over de opvoeding, training, voeding en medische zorg van je huisdier. Dit geldt dubbel en dwars voor het wel of niet steriliseren. Maar is het echt zo simpel? Nee, elk dier is uniek en wat het beste is voor jouw viervoeter kan variëren. Het Amana team vindt het belangrijk dat je goed geïnformeerd bent over de zorg voor je huisdieren. 

Sterilisatie houdt in brede zin in dat geslachtsorganen worden verwijderd met als hoofddoel dat er geen nageslacht meer kan worden gemaakt. Bij vrouwelijke dieren wordt deze procedure ook sterilisatie genoemd. Bij deze operatie worden de eierstokken en soms ook de baarmoeder verwijderd. Dit betekent dat het vrouwtje niet langer loops wordt en geen jongen meer kan krijgen. Bij mannelijke dieren spreken ze vaak over een castratie. Bij deze ingreep worden de testikels verwijderd. Dit zorgt ervoor dat het mannetje geen jongen meer kan verwekken en vaak ook minder dominant en agressief gedrag vertoont. 

De operatie wordt uitgevoerd onder volledige narcose, en uw huisdier zal na de ingreep enige tijd nodig hebben om te herstellen. Bij mannelijke dieren verloopt het herstel meestal gemakkelijker en sneller dan bij vrouwelijke dieren. Dit komt doordat er bij vrouwelijke dieren een incisie in de buik moet worden gemaakt, wat ingrijpender is dan de huidincisie bij mannelijke dieren. Het genezen van de buikspieren is pijnlijker en kost meer tijd dan het genezen van een huidwond. Hoewel de herstelperiode in acht moet worden genomen, verloopt het herstel over het algemeen goed en vlot bij jonge en gezonde dieren. 

Door het verwijderen van de geslachtsorganen stopt de productie van geslachtshormonen, wat invloed heeft op zowel het gedrag als de stofwisseling van uw huisdier. Hierdoor moeten we ook rekening houden met de leeftijd waarop we steriliseren of castreren. Voor de meeste kleine hondenrassen is dit doorgaans rond de leeftijd van zes maanden. Voor midden tot grote hondenrassen raden we aan om te wachten tot na de 1ste loopsheid of de leeftijd van 12 – 18 maanden. Dit geldt tevens voor erg zenuwachtige of angstige honden. 

Voor konijnen is de aanbevolen leeftijd voor castratie rond de 4 tot 6 maanden en de sterilisatie vanaf 1 jarige leeftijd. Het is belangrijk om te wachten tot het dier oud genoeg is om de anesthesie goed te verdragen, maar niet te lang, om de gezondheidsvoordelen van de ingreep optimaal te benutten.

Voor katten is de sterilisatie of castratie wettelijk geregeld. Dit moet in orde worden gebracht wanneer zij het nest verlaten en naar de nieuwe eigenaar vertrekken. Dit betekend dat dit vaak rond de leeftijd van 9 – 12 weken moet plaatsvinden. 

Laten we samen de voor- en nadelen van sterilisatie verkennen, zodat jij een weloverwogen beslissing kunt nemen.

De voordelen: Waarom sterilisatie een goed idee kan zijn?

Gezondheid:

• Kankerpreventie: Een sterilisatie van een vrouwlijk dier kan het risico op bepaalde soorten kanker verminderen. Vooral het ontwikkelen van kwaadaardige tumoren wordt met sterilisatie op jonge leeftijd sterk beperkt. Geen zorgen meer over melkklier-, eierstok- of baarmoederkanker bij vrouwelijke dieren. 
• Bij mannelijke dieren verandert een castratie weinig tot niks aan het risico op bepaalde soorten kankers. Overigens wijzen sommige recente studies op een verhoogde kans op prostaatkanker na castratie, terwijl bij intacte reuen er frequenter prostaatontstekingen voorkomen.
• Geen nare baarmoederontsteking: Vooral oudere honden lopen het risico op het ontwikkelen van een baarmoederontsteking, maar katten zijn hiervoor niet uitgesloten. Dit kan zich op verschillende manieren uiten maar is vooral te herkennen aan het veranderen/uitblijven van de loopsheid, vuile vaginale uitvloei, lusteloosheid, verminderde eetlust, verhoogde dorst en koorts. Wanneer er zich een baarmoederontsteking voordoet, moet dit met spoed worden geopereerd omdat dit dodelijk kan zijn wanneer het te lang aansleept. Een spoedoperatie van een ziek en ouder dier brengt veel risico’s met zich mee. Een sterilisatie werkt preventief op het ontwikkelen van deze gevaarlijke ontstekingen. 

Gedrag:

• Minder Agressie: Wanneer het agressief gedrag van je huisdier wordt veroorzaakt door de geslachtshormonen kan steriliseren of castreren zorgen voor minder agressief en rustiger gedrag. Ook kan seksuele frustratie hiermee worden opgelost. Wanneer het gedrag niet wordt veroorzaakt door de geslachtshormonen heeft een sterilisatie of castratie geen effect op het gedrag.
• Minder Markeren: Honden, katten en konijnen kunnen erg territoriaal zijn en willen hun geur graag verspreiden om op die manier met andere dieren te communiceren of te waarschuwen. Met een sterilisatie of castratie kunnen katten minder sproeien en honden minder markeren.  Dat scheelt geuroverlast en het schoonmaken van urine plekken. 

Voortplanting:

• Minder oeps-nestjes en zwerfdieren: Door sterilisatie help je het voorkomen dat er ongewenste nestjes worden geboren. Er zitten op dit moment te veel dieren in de asielen en hebben we een blijvend probleem met zwerfdieren, vooral zwerfkatten. Door bewust te voorkomen dat er ongewenst puppies, kitten of konijntjes komen hoeven er minder dieren in asielen terecht te komen of op straat te leven.  

De nadelen: Waar moet je op letten?

Gezondheidsrisico’s:

• Anesthesie: Net als bij elke operatie is er een klein risico verbonden aan de verdoving. Doordat we gebruik maken van een combinatie van intraveneuze verdoving en gasanesthesie kunnen we de dosis van deze producten zo laag mogelijk houden waardoor het risico verder wordt geminimaliseerd. Ook voeren we voor de operatie een lichamelijk onderzoek uit om eventuele onderliggende problemen vroegtijdig op te merken en vast te stellen of het dier fit genoeg is voor de operatie. 
  Helaas liggen de risico’s bij konijnen hoger dan bij honden en katten. Dit komt doordat het erg gevoelige dieren zijn en omdat ze relatief ongevoelig zijn voor de verdovende middelen. 
• Gewichtstoename: Na een sterilisatie is er geen energie nodig voor het ontwikkelen en onderhouden van de geslachtsorganen waardoor de overtollige energie wordt opgeslagen. Dit leidt bij de meeste huisdieren tot extra vetopslag, wat resulteert in een gewichtstoename. Door tijdig over te schakelen naar voeding die speciaal is ontwikkeld voor gesteriliseerde dieren en goed op te letten met extra snacks en snoepjes, kan dit probleem worden voorkomen of opgelost.

Gedrag:

• Lui Lekker Dier: Sommige baasjes merken dat hun huisdier minder actief is na de sterilisatie. Dit loopt vaak samen met de overgang van de levensfase waarin het dier zich bevindt. Over het algemeen vindt een sterilisatie plaats net op de overgang van de puberteit naar volwassen leeftijd. Dit kan (mede) de oorzaak zijn van kalmer en rustiger gedrag. Een beetje extra speeltijd kan dit meestal oplossen.

Onomkeerbaar:

• Permanente keuze: Sterilisatie is uiteraard een definitieve beslissing. Zorg dus dat je er goed over nadenkt en alle voor- en nadelen afweegt. Wanneer je een reu hebt kan je er altijd voor opteren om hem chemisch te laten castreren. Dit is een tijdelijke methode om de vruchtbaarheid te verminderen zonder chirurgische ingreep. Hierbij wordt er een kleine implantaat geplaatst die de productie van testosteron en sperma onderdrukt. Dit leidt tot verminderd seksueel gedrag en onvruchtbaarheid die tot een jaar kan aanhouden, afhankelijk van verschillende factoren. 

De keuze om te castreren of steriliseren, en op welke leeftijd, is uiteindelijk een heel individuele keuze. Het team Amana staat altijd klaar om je te begeleiden en te adviseren wat voor jouw huisdier de beste keuze is.  

Heb je nog vragen of wil je een afspraak maken? Neem gerust contact met ons op!

Over vlooien, teken en andere parasieten…

Het is lente, hoewel we daar nog maar weinig van merken op het moment. Dit betekent dat alles ontwaakt uit de “winterslaap”. De bomen worden weer groen, planten tonen opnieuw hun prachtige bloemen en in de weides verschijnt nieuw leven. Helaas brengt dit ook met zich mee dat vlooien, teken en andere parasieten vaker voorkomen. Daarom gaan we dieper in op een onderwerp dat elke huisdiereigenaar nauw aan het hart ligt: de bescherming van je geliefde hond of kat tegen parasieten. Parasieten zijn niet alleen een bron van ongemak voor je huisdier; ze kunnen ook ernstige gezondheidsproblemen veroorzaken. Het goede nieuws is dat de meeste parasitaire infecties voorkomen en behandeld kunnen worden met de juiste zorg en aandacht.

Of je nu een nieuwe diereneigenaar bent of al jarenlang liefdevolle zorg aan je huisdieren biedt, het is essentieel om goed geïnformeerd te zijn over de verschillende soorten parasieten die je hond of kat kunnen treffen. In deze blog zullen we uitgebreid ingaan op de meest voorkomende parasieten, waaronder vlooien, teken, en verschillende soorten wormen. We zullen bekijken hoe je een besmetting kunt herkennen, welke behandelingen effectief zijn en vooral, hoe je kunt voorkomen dat deze ongenode gasten je huisdier lastigvallen. 

Vlooien
Vlooien zijn wellicht de bekendste parasieten die huisdieren treffen en een nachtmerrie voor zowel de hond of kat als hun eigenaren. Een enkele vlo kan binnen enkele weken voor honderden nakomelingen zorgen, wat een snelle en effectieve behandeling cruciaal maakt. Vlooien zijn kleine, donkere, springende insecten die zich voeden met het bloed van hun gastheer. Het meest duidelijke teken van een vlooienbesmetting is het zien van de kleine zwarte beestjes in de vacht van je huisdier, of het waarnemen van vlooienpoepjes, die lijken op kleine zwarte korreltjes. Een besmet dier zal vaak krabben, likken of bijten naar de jeukende plekken op zijn lichaam.

Vlooien kunnen verschillende problemen veroorzaken bij huisdieren, waaronder:

1. Intense jeuk en ongemak, vooral bij de staartbasis.
2. Huidinfecties als gevolg van het krabben.
3. Bloedarmoede bij ernstige besmettingen, vooral bij jonge, zwakke of zwerfdieren.
4. Het overbrengen van ziektes, zoals de kattenkrabziekte, mycoplasmose en Rickettsia. 
5. Het overbrengen van andere parasieten, zoals lintwormen. 

Gelukkig zijn er tegenwoordig veel effectieve behandelingen beschikbaar om vlooien te bestrijden en af te weren. Deze producten werken daarnaast ook preventief om een vlooienbesmetting volledig te voorkomen. 

• Pipetten: Druppels die je op de huid van je huisdier aanbrengt, die maandelijks of driemaandelijks herhaald moeten worden Deze producten werken vaak zowel afwerend als afdodend. 
• Tabletten: Pillen (snoepjes) die maandelijks of driemaandelijks gegeven kunnen worden. Deze producten werken vaak afdodend. 
• Vlooienbanden: Deze bieden langdurige bescherming tegen vlooien.
• Omgevingssprays: Deze helpen om vlooien in de omgeving van het huisdier te elimineren.

Teken
Vorige maand hebben we teken al uitgebreid besproken, waardoor de informatie nu beknopt zal zijn. Helaas constateren we dat teken momenteel extreem talrijk aanwezig zijn en serieuze bedreigingen vormen voor de gezondheid van zowel huisdieren als hun eigenaren. Deze parasieten zijn niet alleen hinderlijk, maar kunnen ook diverse ziekten overdragen naar onze huisdieren en hun eigenaren. 

Teken zijn spinachtige parasieten die zich vasthechten aan de huid van hun gastheer en zich voeden met bloed. Ze zijn meestal te vinden in grasrijke en bosrijke gebieden, maar kunnen overal in de buitenlucht voorkomen. Een teek kan vergroot worden tot meerdere keren zijn oorspronkelijke grootte als hij vol bloed zit, wat ze gemakkelijker zichtbaar maakt op de huid van je huisdier. Teken kunnen verschillende ernstige ziekten overbrengen, zoals:

1. Lyme-ziekte: Deze ziekte kan ernstige symptomen veroorzaken, waaronder koorts, gewrichtspijn en lethargie. Vooral mensen zijn hiervoor gevoelig, maar honden en katten kunnen het ook krijgen. 
2. Ehrlichiose: Een infectie die de witte bloedcellen aantast, met symptomen zoals koorts, lethargie en bloedarmoede.
3. Anaplasmose: Vergelijkbaar met ehrlichiose, deze ziekte beïnvloedt de bloedplaatjes en kan leiden tot bloedingen.
4. Babesiose: Dit is een infectie van de rode bloedcellen, met symptomen zoals koorts, maagdarmsymptomen, bloedarmoede en zenuwsymptomen. 
5. Bartonella: Dit is de Kattenkrabziekte en is vergelijkbaar met Babesiose. 

Het veilig verwijderen van teken is cruciaal om infectie te voorkomen:

• Gebruik een speciale tekentang of pincet om de teek zo dicht mogelijk bij de huid van je huisdier vast te pakken en trek de teek recht omhoog uit.
• Probeer de teek niet te draaien of te knijpen, dit kan ervoor zorgen dat delen van de teek achterblijven in de huid.
• Controleer je hond altijd na het buiten zijn, en extra grondig na een wandeling in bosrijke gebieden en/of hoog gras. Helaas kunnen besmettingen met teken ook in je eigen tuin voorkomen.

Voor preventie:

• Gebruik regelmatig anti-tekenproducten voornamelijk in het hoogseizoen (maart – oktober), zoals pipetten, tabletten of tekenbanden.
• Let op wanneer je tekenwerende producten gebruikt! Deze werken alleen wanneer de teek bijt, waarna het snel afsterft. Echter, in de tussentijd kunnen teken nog steeds meeliften op je hond of kat en mogelijk zelfs overstappen op de eigenaar.

Wormen
Wormen zijn interne parasieten die in de ingewanden en soms in andere organen van huisdieren leven. Ze kunnen een breed scala aan gezondheidsproblemen veroorzaken, afhankelijk van de soort en de ernst van de besmetting. Er zijn verschillende soorten wormen die honden en katten kunnen infecteren, waaronder:

1. Spoelwormen: Eén van de meest voorkomende wormen, zichtbaar in de ontlasting van het dier als grotere witte slierten. 
2. Haakwormen: Deze kleine wormen hechten zich vast aan de darmwand en voeden zich met bloed.
3. Lintwormen: Vaak overgedragen via vlooien en zichtbaar als kleine segmenten rond de anus van het dier.
4. Longwormen: Overgedragen door slakken.  
5. Hartwormen: Overgedragen door muggen en leven in de hart- en longslagaders. Deze besmetting komt meer voor in Zuid-Europa. 

Symptomen van worminfecties kunnen variëren, maar omvatten vaak:

• Diarree of bloed in de ontlasting.
• Zichtbare wormen in ontlasting of braaksel.
• Doffe of ruwe vacht.
• Gewichtsverlies of een verandering in eetlust.
• Bij long- en hartwormen, hoesten en vermoeidheid.

We behandelen een worminfectie met behulp van medicatie, zoals tabletten of pipetten. Dit kan curatief of preventief gebeuren en is afhankelijk van veel verschillende factoren. Ook kan de ontlasting worden getest op parasieten zodat er gerichter kan worden behandeld indien hier nood aan is. kan variëren afhankelijk van het type worm:

Overige parasieten
Naast vlooien, teken en wormen, zijn er andere parasieten die huisdieren kunnen treffen. Hoewel minder vaak voorkomend, kunnen deze parasieten toch problemen veroorzaken voor je huisdier.

Oormijten
Oormijten zijn kleine beestjes die in de oren van huisdieren leven, waar ze intense jeuk  veroorzaken en tot een oorontsteking kunnen leiden. Ze komen vaker voor bij katten, maar kunnen ook voorkomen bij honden. 

Symptomen omvatten:

1. Overmatig krabben aan de oren.
2. Donkere, korrelige afscheiding uit het oor.
3. Roodheid en zwelling van de oorflap.
   

Behandeling voor oormijten:

• Oorreiniger om de ophoping van mijten en vuiligheid te verwijderen.
• Oordruppels met medicatie tegen de oormijten, ontsteking en jeuk.
•  

Schurftmijten (Schurft)

Schurft is een huidaandoening veroorzaakt door mijten die zich in de huid ingraven, wat leidt tot ernstige jeuk en huiduitslag. Er zijn twee hoofdtypen schurft bij huisdieren:

1. Sarcoptes schurft, veroorzaakt door de Sarcoptes scabiei mijt, voornamelijk gezien bij honden.
2. Demodex schurft, veroorzaakt door Demodex mijten, die natuurlijk voorkomen op (bijna) alle honden en katten maar problemen kunnen veroorzaken als de populatie mijten te groot wordt.

Behandeling voor schurft:

• Tabletten of pipetten om de mijten te doden.
• Medische shampoos.

Voorkomen is beter dan genezen. Controleer daarom regelmatig de vacht en huid van je huisdier en laat het controleren wanneer je veranderingen ziet. 

Conclusie
Parasieten kunnen een groot probleem vormen voor zowel onze huisdieren als de eigenaren, maar met de juiste kennis en preventieve maatregelen kunnen de meeste problemen voorkomen of effectief behandeld worden. Het is van cruciaal belang om regelmatig controles te onderhouden en het team bij dierenartsenpraktijk Amana in te schakelen wanneer dit nodig is. Samen kunnen we jullie huisdieren  gezond en gelukkig houden.

Allergieën bij huisdieren komen steeds vaker voor, wat soms de verzorging van onze geliefde viervoeters uitdagender maakt. Wanneer je hond of kat te kampen heeft met een allergie, kan dit diepgaande gevolgen hebben voor hun gezondheid en het welzijn van deze die hieraan lijden. Allergieën kunnen namelijk leiden tot aanzienlijk ongemak, stress en in ernstige gevallen zelfs tot hevige pijn. In deze blog duiken we dieper in op het onderwerp allergieën, belichten we de symptomen en verkennen we de mogelijke management opties. We richten ons daarbij op de drie meest gangbare typen allergieën: voedselallergieën, omgevingsallergieën en een allergie voor vlooien.

Wat is een allergie?

Een allergie ontstaat wanneer het immuunsysteem van je hond of kat overdreven reageert op stoffen in de omgeving die normaal gesproken onschadelijk zouden moeten zijn. Dit kan gaan om stoffen die binnens- of buitenshuis voorkomen, zoals (onder andere) huisstofmijt, schimmels, gisten en pollen van bomen, struiken en grassen. Ook voedingsmiddelen, zoals kip, rund, zuivel, tarwe en soja, kunnen voor zulke overdreven reacties zorgen. Deze stoffen worden “allergenen” genoemd en sporen het lichaam aan om antistoffen te produceren. De productie van antistoffen leidt tot een ontstekingsreactie waar onder andere histamine bij vrijkomt. De histamine is een van de boosdoeners van alle klachten die je hond of kat kan ervaren bij een allergie.

De symptomen van allergieën kunnen variëren afhankelijk van het type allergie en de ernst ervan, maar omvatten vaak jeuk aan de oksels, liezen en oren, bijten en likken aan de poten, huiduitslag, oorontstekingen en wisselende ontlasting. Bij voedingsallergieën kunnen daarnaast ook nog extra maag-darm-symptomen optreden zoals braken en diarree. Andere algemene symptomen kunnen zijn niezen, tranende ogen en zelfs ademhalingsproblemen in ernstige gevallen. Allergische reacties zijn vaak mild tot ernstig maar kunnen in sommige gevallen zelfs levensbedreigend zijn, zoals bij anafylaxie. Een anafylactische reactie treedt vaak enkel op wanneer een hond of kat allergisch is voor bijen of wespen en hierdoor gestoken wordt.

Het herkennen van een mogelijke allergie is de eerste stap in de opwerking en management ervan en cruciaal om het welzijn en de levenskwaliteit van onze dieren te verbeteren.

 Voedingsallergie

Een voedingsallergie treedt op wanneer het immuunsysteem van een dier specifieke eiwitten in het voedsel als bedreigend identificeert, wat een overdreven reactie van het lichaam tot gevolg heeft. Deze allergische reacties kunnen zeer uiteenlopende symptomen hebben, variërend van huidaandoeningen tot maag-darm-symptomen. De meest voorkomende huidaandoeningen geassocieerd met voedingsallergieën zijn:

– Jeuk: Een van de meest opvallende symptomen. Dit kan leiden tot overmatig likken, bijten, of krabben door het dier, vooral rond de poten, het gezicht, de oren, de onderbuik en de anus.

– Huiduitslag en Roodheid: Voedingsallergieën kunnen huiduitslag veroorzaken, gekenmerkt door rode, ontstoken plekken op de huid. Deze kunnen over het hele lichaam voorkomen, maar worden vaak gezien in de gebieden met intense jeuk.

– Hot Spots: Door het constante likken en krabben kunnen “hot spots” ontstaan, dit zijn natte, ontstoken, en soms geïnfecteerde gebieden op de huid.

– Haaruitval: Voortdurend krabben en likken kan leiden tot haaruitval, wat resulteert in kale plekken op het lichaam van het dier.

– Huidinfecties: Chronische huidirritatie en beschadiging van de huidbarrière door krabben en bijten kunnen de deur openen voor secundaire bacteriële of gist huidinfecties, wat de huidproblemen verder kan verergeren.

– Oorinfecties: Bij sommige dieren kunnen voedingsallergieën zich ook uiten in de vorm van terugkerende oor infecties, vooral bij honden. De binnenkant van de oren kan rood en jeukend zijn en soms een vieze geur of afscheiding hebben.

Het is belangrijk om te benadrukken dat deze symptomen niet exclusief zijn voor een voedingsallergie, ze kunnen ook voorkomen bij andere soorten allergieën (zoals omgevingsallergieën) of huidaandoeningen.

Bij maag-darm-symptomen kunnen sommige honden en katten last hebben van braken, vaak kort na de maaltijd en/of wisselende tot platte ontlasting. Bij honden wordt er dan vaak opgemerkt dat de ontlasting mooi en stevig is in het begin van de wandeling en steeds slapper en platter wordt naarmate de wandeling vordert.

 Om een voedingsallergie correct te kunnen diagnosticeren is er een eliminatiedieet nodig, waarbij de hond of kat wordt overgezet op een speciaal dieet zonder de waarschijnlijke allergenen voor een bepaalde periode. Dit kan op verschillende manieren worden aangepakt, afgestemd op je huisdier. Bij dierenartsenpraktijk Amana wordt dit onder andere gedaan op basis van rauw vlees en een zelfbereide maaltijd, wat ons relatief uniek maakt, maar kan er ook geopteerd worden voor speciale brokken.

Het management van een voedingsallergie omvat het handhaven van een strikt dieet dat de specifieke allergenen uitsluit waar jouw hond of kat uiteindelijk allergisch aan blijkt te zijn. Dit is vaak op basis van een beperkte hoeveelheid eiwitten of zelfs een dieet met een enkele eiwitbron waarvan bekend is dat het dier ze verdraagt.

Omgevingsallergie

Een omgevingsallergie ontstaat als gevolg van overgevoeligheidsreacties op alledaagse omgeving allergenen zoals pollen, schimmelsporen en huisstofmijten. Een omgevingsallergie uit zich voornamelijk in huidaandoeningen waarbij er een overlap is met een voedingsallergie waardoor het onderscheid soms moeilijk kan worden gemaakt. Soms kan er een seizoensgebondenheid worden opgemerkt van de symptomen wat eerder typisch is voor een omgevingsallergie. De meest voorkomende huidaandoeningen geassocieerd met omgevingsallergieën zijn:

– Jeuk (Pruritus): Net als bij voedingsallergieën, is jeuk een primair symptoom van omgevingsallergieën. Dit kan resulteren in overmatig likken, bijten, krabben en wrijven, vooral gericht op poten, oren, de buik, en rond de ogen.

– Roodheid en Ontsteking: De huid kan rood en ontstoken raken op de plaatsen die het meest worden aangetast door het krabben en likken of in direct contact komen met het allergeen in het geval van een contactallergie.

– Huiduitslag en Bultjes: Omgevingsallergieën kunnen leiden tot het ontwikkelen van huiduitslag, bultjes, en zelfs kleine puistjes op de huid, vooral in gebieden die niet goed bedekt zijn met haar, zoals de buik.

– Hot Spots (Acute Vochtige Dermatitis): Deze pijnlijke, ontstoken plekken kunnen zich snel ontwikkelen als reactie op het overmatige likken en krabben door het dier, en kunnen infectierisico’s verhogen.

– Haaruitval: Consistent krabben en likken door het dier kan leiden tot plaatselijke haaruitval, vaak resulterend in ongelijkmatige kale plekken.

 – Schilferige of Korstige Huid: Bij sommige dieren kunnen omgevingsallergieën leiden tot een droge, schilferige huid, of tot de vorming van korsten op de huid, vooral na secundaire infecties.

– Chronische Oorproblemen: Honden met omgevingsallergieën kunnen last hebben van chronische oorontstekingen, gekenmerkt door roodheid, jeuk, en soms een slechte geur of afscheiding uit de oren.

– Voetproblemen: Honden, in het bijzonder, kunnen hun poten obsessief likken, wat kan leiden tot roodheid, zwelling, en irritatie tussen de tenen of op de voetzolen.

Deze symptomen kunnen variëren in ernst en kunnen soms lijken op andere aandoeningen, wat de diagnose kan bemoeilijken. Daarnaast komt het ook regelmatig voor dat een hond of kat zowel last heeft van een omgevings- en een voedingsallergie. Het correct diagnosticeren van beide componenten is hierbij van groot belang om een mogelijke behandeling of management op te starten.

Om een omgevingsallergie te kunnen diagnosticeren kan er een huid- of bloedtest worden uitgevoerd om specifieke allergenen te identificeren. Ook kan er worden gekeken naar de reactie op een behandeling van je hond of kat.

Een omgevingsallergie is vaak moeilijker te behandelen dan een voedingsallergie. Waar het mogelijk is kan er aan omgevingsmanagement worden gedaan, denk hierbij aan frequent stofzuigen/stoomreinigen, wassen met hypoallergeen wasmiddel, bepaalde gebieden/locaties vermijden omdat hier bomen, struiken of grassen in bloei staan. Helaas is dit niet altijd mogelijk en is het vaak noodzakelijk om bijkomende behandelingen op te starten. Hierbij kan worden gekozen voor allergie-immunotherapie, die is ontworpen om de immuunrespons van het dier op specifieke allergenen te moduleren waardoor het lichaam eraan gewend raakt en minder overdreven reageert. Andere medicijnen kunnen ook worden ingezet zoals corticosteroïden, cyclosporine, oclacitinib of maandelijkse injecties met lokivetmab.

Vlooienallergie

Deze allergische reactie wordt veroorzaakt door het speeksel van vlooien. Wanneer een vlo bijt ontstaat er een massale huidreactie die kan leiden tot intense jeuk, ontsteking van de huid en zelfs secundaire infecties door bacteriën, gisten of schimmels.

De diagnose wordt meestal gesteld op basis van de aanwezigheid van vlooien of vlooienpoepjes op het dier, en een significante verbetering van de symptomen na effectieve vlooienbestrijding. Preventie is hier de sleutel tot succes, ook omdat er slechts maar 1 vlo nodig is om last te krijgen van deze allergie.

 Goed zorgen en juist management voor huisdieren met een allergie vereist een uitgebreide benadering en vaak ook een op maat gemaakt stappenplan. Dit maakt dat het vaak lang duurt voordat we het volledige plaatje in beeld hebben en de symptomen onder controle hebben. Daarnaast kunnen allergieën doorheen het leven van de hond of kat veranderen en neemt het vaak toe in intensie. Ook bestaat er (nog) geen definitieve behandeling tegen een allergie, vergelijkbaar met mensen. Dit maakt dat een allergie het hele leven van het dier moet blijven worden aangepakt. Het Amana team staat voor je klaar om deze zoektocht aan te gaan en jullie samen met je hond of kat te begeleiden is dit moeilijke en lange proces. Hiermee doelen ze op een contente eigenaar en een relaxte en jeukvrije viervoeter.

Teken zijn kleine, spinachtige beestjes die zowel in stedelijke als landelijke gebieden voorkomen. Door de bossen en weilanden in de regio Bornem, vormt deze groene omgeving een ideale habitat voor teken. Ze zijn het meest actief van de lente tot de herfst, maar door de milde winters, waarin het vaak niet hard genoeg vriest, kunnen teken zelfs in de wintermaanden nog aanwezig zijn. Hoewel ze klein zijn, kunnen de gevolgen van een tekenbeet voor huisdieren groot zijn. Het is van cruciaal belang dat huisdiereigenaren zich bewust zijn van de risico’s en weten hoe ze hun dieren kunnen beschermen.

Wat zijn teken?

Teken behoren tot de familie van de Arachnida, dezelfde familie als spinnen. Ze voeden zich met het bloed van hun gastheer, of dat nu een mens, hond, kat of een wild dier is. Teken doorlopen verschillende levensstadia: larve, nimf en volwassenheid. Hoewel deze stadia qua uiterlijk op elkaar lijken, onderscheiden ze zich voornamelijk door hun grootte. Er zijn verschillende soorten teken die huisdieren kunnen besmetten, waarvan de meest voorkomende in België de schapenteek (Ixodes ricinus) is. Deze teek heeft een rode tot lichtgrijze kleur, afhankelijk van de voedingstoestand, en vertoont een zwart “schild” achter de kop. 

Gezondheidsrisico’s van een tekenbeet

Een tekenbeet kan verschillende ziekten overbrengen. De meest bekende onder deze is de ziekte van Lyme, die veroorzaakt wordt door de bacterie Borrelia burgdorferi. Symptomen van Lyme bij honden omvatten koorts, zwakte, gewrichtspijn en zwelling. Katten zijn minder vaak het slachtoffer van de ziekte van Lyme, maar kunnen andere teken overdraagbare aandoeningen oplopen.

Andere ziekten die door teken worden overgedragen omvatten:

– Anaplasmose: veroorzaakt symptomen zoals koorts, lethargie, verlies van eetlust en gewrichtspijn.

– Ehrlichiose: beïnvloedt vooral de witte bloedcellen en kan ernstige gezondheidsproblemen veroorzaken zoals bloedingen en ademhalingsproblemen.

– Babesiose: een parasitaire infectie die de rode bloedcellen aantast en kan leiden tot ernstige anemie. 

Preventie en bescherming

De beste manier om tekenbeten te voorkomen is door preventieve maatregelen te nemen. Dit risico geldt voor alle huisdieren, van honden die de hele dag in het hoge gras spelen tot diegenen die slechts kort over de stoep wandelen, en van katten die dagenlang op avontuur gaan tot degenen die enkel in de tuin vertoeven.

Hier zijn enkele effectieve strategieën:

– Teek werende en dodende middelen: Er zijn diverse producten beschikbaar, zoals tekenbanden, sprays en spot-on middelen die helpen teken af te weren. Raadpleeg ons voor advies over het beste product voor je huisdier.

– Natuurlijke afwerende middelen: Wanneer je niet houdt van courante producten zijn er tegenwoordig ook producten op natuurlijke kruidenbasis die helpen de teken op afstand te houden. 

– Regelmatige Controles: Controleer je huisdier regelmatig op teken, vooral na wandelingen in gebieden met hoog gras, bomen of struiken.

– Milieubeheer: Verminder de aanwezigheid van teken in je tuin door gras kort te houden en bladafval op te ruimen.

Wat te doen bij een teek?

Als je toch een teek op uw huisdier vindt, is het belangrijk om deze correct te verwijderen:

1. Gebruik een tekenverwijderingshaakje of -tang. Er zijn tegenwoordig veel speciale hulpmiddelen om het verwijderen van teken zo gemakkelijk mogelijk te maken. 

2. Neem de teek zo dicht mogelijk bij de huid beet. Trek de teek langzaam recht omhoog uit de huid, zonder te draaien of te knijpen. Zorg ervoor dat er geen monddelen van de teek in de huid achterblijven. 

3. Desinfecteer het bijtgebied goed en was uw handen.

Teken zijn meer dan alleen een last; ze zijn vooral een gezondheidsrisico voor je huisdieren. Door bewustzijn en preventieve maatregelen kunnen eigenaren van huisdieren helpen hun geliefde dieren te beschermen tegen deze parasieten. Raadpleeg het Amana team bij twijfel altijd voor professioneel advies en behandeling.

Alles over voeding voor de hond en de kat

Voeding speelt een centrale rol in ons dagelijks leven. We eten de hele dag door, elke dag weer opnieuw. Het is onderdeel van onze routine, van een gehaast tussendoortje, onderweg naar werk of de volgende afspraak, tot een uitgebreide maaltijd ‘s avonds samen met het hele gezin. Hier maken onze huisdieren natuurlijk ook deel van uit. Terwijl we meestal goed op de hoogte zijn van wat gezond is voor onze eigen voeding, blijkt dat voor onze honden en katten vaak niet zo eenvoudig te zijn. 

Als dierenartsen weten we dat voeding een essentieel belang is voor de gezondheid en het welzijn van onze huisdieren. Maar met de overvloed aan opties op de markt kan het vinden van de juiste voeding voor onze honden en katten een uitdaging zijn. Dit wordt nog extra moeilijk gemaakt door de verschillende meningen over de verschillende soorten voedingen, waardoor het niet eenvoudig is om door de bomen het bos te zien. Daarom willen we de verschillende soorten voeding voor honden en katten onder de aandacht brengen en jullie helpen om weloverwogen beslissingen te nemen over de voeding van jullie huisdieren.

Droogvoer : Brokken zijn natuurlijk veruit de meest populaire keuze als het gaat om dierenvoeding. Er is veel keus dus er zit vaak wel iets tussen voor de meeste honden en katten die ze graag lusten. Daarnaast kan het makkelijk worden bewaard en opgeslagen, is het lang houdbaar, kan je het op veel locaties aankopen en is het vaak de meest economische optie. Over het algemeen zijn de moderne formules ontwikkeld met het oog op het volledig vervullen van de voedingsbehoefte van je dier. Toch kan de kwaliteit tussen verschillende soorten brokken enorm verschillen. Dit is heel erg afhankelijk van de kwaliteit/hoogwaardigheid van de eiwitten die zijn gebruikt, de koolhydraat en vetbron die wordt gebruikt en de verhoudingen waarin de vitamine en mineralen zijn toegevoegd. 

Een andere factor die hierbij een rol speelt is het bereidingsproces dat de brokken ondergaan. Hierin onderscheiden we 2 productieprocessen voor het maken van droge hondenvoeding, namelijk: (koud)geperste hondenbrokken en geëxtrudeerde hondenbrokken.  

Koudgeperste brokken is een vorm van geconcentreerde voeding doordat de bereiding zorgt voor het behoud van de voedingsstoffen, wat resulteert in een gezonde en makkelijk verteerbare brok. Het voedingsmengsel wordt op een lage temperatuur verwarmd, rond de 70 à 75 graden en door een mal geperst. Deze methode behoudt oliën en vetten zonder ze te verbranden wat resulteert in een compacte brok zonder lucht, die pas in de maag van de hond uit elkaar valt en voedingsstoffen vrijgeeft, waardoor ze licht verteerbaar zijn.

Geëxtrudeerde brokken ondergaan een proces genaamd “extrusie”, waarbij ze worden verhit tot temperaturen tussen 130 en 150 graden. Tijdens dit proces wordt vocht onder druk toegevoegd. Wanneer het mengsel uit de extrudeermachine komt, verdwijnt de druk, zetten de brokken uit en krijgen ze hun knapperige structuur. Deze hardere textuur van deze brokken stimuleert je hond om extra te kauwen, wat gunstig kan zijn voor het gebit. 

Een belangrijk punt is dat veel merken granen of andere koolhydraten toevoegen aan droogvoer. Hoewel granen niet optimaal verteerbaar zijn voor honden en katten, compenseert het productieproces dit probleem gedeeltelijk. Desalniettemin vinden sommigen dat graanvrije brokken nog beter zijn voor honden en katten. 

Wanneer een hond of kat een specifieke gezondheidsproblematiek heeft kan het nodig zijn om te moeten overstappen op een dieetvoeding. Deze komen veruit het meeste voor binnen de droge brokken. Deze voedingen zijn vaak specifiek samengesteld om te voorzien in de voedingsbehoeften van dieren met specifieke medische aandoeningen, zoals obesitas, nierziekten, blaasproblemen en spijsverteringsstoornissen. Het is van vitaal belang om een voedingsdieet nauwkeurig te volgen en voeding die de gezondheid van je huisdier kan schaden, te vermijden.

Natvoer: Natvoer bevat meer vocht dan droogvoer, wat kan helpen bij het handhaven van een goede hydratatie bij huisdieren. Het is vooral geschikt voor katten, die van nature minder geneigd zijn om water te drinken. Maar ook honden die geneigd zijn (te) weinig te drinken kunnen baat hebben zijn natte voeding. Het is vaak ook geliefd bij kieskeurige eters omdat de aroma’s makkelijker vrijkomen en daardoor dus meer geur hebben. Het klassieke natvoer is verkrijgbaar in verschillende texturen, variërend van paté tot stukjes in saus. Tegenwoordig is dit gamma veel verder uitgebreid, onder andere in de vorm van minder bewerkte gestoomde maaltijden. Deze stoofpotjes kunnen zelfs gepersonaliseerd worden specifiek voor de behoefte van je hond of kat. 

Rauwe voeding: Binnen de rauwe voeding optie zijn er verschillende varianten.
BARF (Bones and Raw Food): BARF is een dieet dat bestaat uit rauwe vleesbotten, spiervlees, orgaanvlees, groenten, fruit en soms zuivelproducten. Het idee achter BARF is om een dieet te bieden dat zo natuurlijk mogelijk is voor honden en katten, vergelijkbaar met wat hun voorouders in het wild zouden eten. Hoewel deze vorm van voeding veel voordelen heeft, kan het ook nadelen hebben, specifiek als het niet correct wordt gegeven. Het is van essentieel belang dat alle voedingsstofklasse voldoende worden aangeboden met voldoende variatie omdat er anders snel tekorten kunnen ontstaan. Wanneer er tekorten ontstaan, zoals bij aminozuren, vetten, vitaminen of mineralen, kan de hond of kat hier erg ziek van worden. Rauwe voeding wordt wel afgeraden wanneer er in het huishouden mensen aanwezig zijn met een verminderde immuniteit, met name bij jonge kinderen, ouderen en mensen met een bepaalde ziektes of die chemotherapie ontvangen.

Pre-made Raw Diets: Voor mensen die niet zelf BARF-maaltijden willen samenstellen, zijn er kant-en-klare rauwe voeding opties beschikbaar. Deze bevatten meestal een mix van rauw vlees, botten, groenten en soms fruit. Er kan worden gekozen uit verschillende merken en samenstellingen, afhankelijk van de voedingsbehoeften van hun huisdieren en persoonlijke voorkeuren. Hierbij is het risico op het ontstaan van tekorten aanzienlijk kleiner en kan er toch rauw worden gevoerd. 

Gevriesdroogde of bevroren rauwe voeding: Deze optie biedt het gemak van rauwe voeding zonder het gedoe van het hanteren van rauw vlees. Gevriesdroogde of bevroren rauwe voeding wordt vaak in de vorm van brokjes of maaltijden aangeboden en kan worden opgeslagen in de vriezer. Het behoudt de voedingswaarde van rauw voedsel, maar is gemakkelijker te hanteren en te voeren.

Het is belangrijk om te weten dat het voeren van rauwe voeding potentiële risico’s heeft ondanks de voordelen. Rauwe voeding kan bijvoorbeeld het risico op bacteriële besmettingen met zich meebrengen, zowel voor huisdieren als voor jullie als eigenaren. Daarom is het cruciaal om hygiënische maatregelen te nemen bij het hanteren van rauw voedsel en regelmatig de gezondheid van het huisdier te controleren.

Huisgemaakt voeding: Steeds meer mensen kiezen ervoor om zelfgemaakt voedsel te bereiden voor hun huisdieren, vaak vanwege zorgen over de kwaliteit en samenstelling van commercieel verkrijgbaar voer. Terwijl huisgemaakte voedselveel  voordelen kan bieden zoals controle over ingrediënten, versheid en smakelijkheid, is het cruciaal om ervoor te zorgen dat het dieet van het huisdier alle essentiële voedingsstoffen bevat. Er zijn verschillende tools om ervoor te zorgen dat de zelfgemaakte voeding evenwichtig en compleet is zodat er op korte of lange termijn geen tekorten ontstaan. 

Het komt makkelijk voor dat je als eigenaar door de bomen het bos niet meer ziet als het gaat om de opties binnen de dierenvoeding. Of je wilt graag op een bepaalde manier voeding aan je hond of kat aanbieden maar weet niet precies hoe dat moet. Of je huisdier heeft een gezondheidsprobleem waar je graag aangepaste voeding wilt geven. Voor alle voedingsgerelateerde vragen kun je bij de dierenartsen van het Amana team terecht. We helpen je in de begeleiding met specifieke diëten, het compleet maken van rauwe voeding of in de keuze van een kwalitatief goede brok. 

Een stralend gebit voor hond en kat

Een stralende glimlach is niet enkel voorbehouden aan mensen; het is ook van cruciaal belang voor onze geliefde huisdieren. Een gezond en goed verzorgd gebit is niet alleen esthetisch aangenaam, maar het speelt een essentiële rol in het algehele welzijn van honden, katten, konijnen en knaagdieren. In deze uitgebreide blog duiken we dieper in op het belang van goede mondgezondheid, leggen we de nadruk op regelmatige tandcontroles voor onze harige vrienden, en bespreken we hoe de zorg voor het gebit verschilt tussen verschillende diersoorten.

Honden en katten

Bij honden en katten volgt de ontwikkeling van het gebit een vergelijkbaar patroon als bij mensen. Puppies en kittens worden tandeloos geboren, maar ondergaan een essentiële fase van tandontwikkeling voordat ze hun nieuwe thuis betreden. Het wisselen van melktanden naar permanente tanden is een cruciale fase waarbij het verminderen van ongemak van groot belang is. Bij honden kan het wisselproces langer duren voor kleinere rassen dan voor hun grotere tegenhangers.

Gebitsverzorging voor honden en katten omvat regelmatig poetsen om tandplak te verwijderen en tandsteenvorming te voorkomen. Het is van essentieel belang om hier zo vroeg mogelijk mee te beginnen, bij voorkeur wanneer ze nog pups of kittens zijn. Speciale tandenborstels, vingerborstels of zelfs dentale doekjes zijn handige hulpmiddelen om een goede tandhygiëne te handhaven. Naast poetsen kunnen gebalanceerde diëten, dentale snacks en speciale voeding ook bijdragen aan een gezond gebit.

Konijnen en knaagdieren

Voor konijnen en knaagdieren is gebitsverzorging uniek vanwege hun voortdurend groeiende tanden. Een gebalanceerd dieet en voldoende mogelijkheden om te kauwen zijn van essentieel belang om tandproblemen te voorkomen. Onvoldoende slijtage kan leiden tot overmatige groei en het ontstaan van haken, wat pijnlijke wondjes kan veroorzaken en het eten bemoeilijkt.

Knaagstenen zijn echter geen ideale oplossing vanwege hun vaak harde textuur en onjuiste calciumverhouding, wat kan leiden tot ernstige tandbeschadiging. Regelmatige tandcontroles zijn hierbij cruciaal, vooral als er veranderingen zijn in het eetgedrag van het huisdier.

Algemene gebitsverzorgingstips

Naast het dagelijkse tandenpoetsen kunnen wateradditieven een handige oplossing zijn voor huisdieren die poetsen niet toelaten. Speciale voeding en dentale snacks met een schurend effect of specifieke mineralen kunnen ook bijdragen aan een gezond gebit.

Het onderhouden van het gebit van je huisdier is niet alleen gunstig voor hun mondgezondheid, maar heeft ook diepgaande effecten op hun algehele welzijn. Regelmatige aandacht voor de mondgezondheid draagt bij aan het comfort en de levenskwaliteit op de lange termijn. Schroom niet om contact met ons op te nemen voor deskundig advies over voeding, kauwmogelijkheden, veranderingen in het eetgedrag, of tandproblemen van je huisdier.

Door samen te werken aan de glimlach van je harige metgezel, leg je de basis voor een gezond, gelukkig en lang leven. Laat die stralende glimlach niet alleen voor mensen zijn, maar deel het ook met je trouwe viervoeter!

Bijna 60% van de Belgische honden en katten lijdt aan overgewicht, waarvan 8% van de honden en 10% van de katten zelfs zware obesitas hebben. Hierdoor is overgewicht een van de meest voorkomende aandoeningen bij huisdieren. Helaas erkennen niet alle eigenaren het overgewicht van hun huisdier of ervaren ze moeilijkheden bij het accepteren ervan. Dit kan ertoe leiden dat sommige huisdieren langdurig lijden onder overgewicht, met mogelijke gevolgen voor hun levensduur en levenskwaliteit.

Het Amana-team is vastbesloten om samen met eigenaren een effectief plan tegen overgewicht op te stellen, waardoor huisdieren weer fit en gezond worden en de band tussen eigenaar en huisdier behouden blijft.

Herkenning van overgewicht

Hoe kun je vaststellen of jouw huisdier overgewicht heeft? Een handige maatstaf hiervoor is de Body Condition Score (BCS) die, op een schaal van 1 tot 9, een indicatie geeft van de voedingstoestand van je huisdier. Een optimaal gewicht geeft een BCS van 4 tot 5 en wordt bereikt wanneer je de ribben van je huisdier kunt voelen maar niet kunt zien en het van bovenaf gezien een taille of zandloperfiguur heeft. Overgewicht wordt vastgesteld wanneer het optimale gewicht van je dier met 5% – 20% wordt overschreden terwijl we bij 20% of meer spreken van obesitas. Elk punt boven een BCS van 5 komt overeen met 15% overgewicht (Bron: Royal Canin).

Overgewicht ontstaat meestal wanneer een huisdier meer calorieën binnenkrijgt dan dat het verbruikt. Een huisdier dat onvoldoende beweegt en daardoor weinig energie verbruikt, houdt een energie over. Dit overtollige energie- en calorie-overschot wordt opgeslagen en zal leiden tot overgewicht wanneer deze situatie aanhoudt. Verschillende factoren kunnen het ontstaan hiervan stimuleren, zoals:

• Leeftijd: Naarmate dieren ouder worden, hebben ze minder energie nodig. Daarom hebben huisdieren het grootste risico op het ontwikkelen van overgewicht tussen de leeftijd van 5 en 12 jaar.
• Steriliseren: Na sterilisatie of castratie vertraagt het metabolisme van huisdieren, waardoor ze minder energie nodig hebben. Honden en katten hebben na sterilisatie respectievelijk 2 tot 3 keer meer kans op het ontwikkelen van overgewicht. Na deze ingreep mag je je huisdier daarom bijna één derde minder voeding geven dan vóór de sterilisatie of castratie.
• Gezondheidsproblemen: Een verminderde schildklierwerking en andere hormonale aandoeningen kunnen leiden tot een verminderde energiebehoefte of een toename van het hongergevoel, wat bij deze dieren vaak resulteert in een overmaat aan calorieopname. Pijn en verminderd uithoudingsvermogen door long- en hartproblemen of artrose kunnen het bewegen bemoeilijken, wat ook resulteert in een lager energieverbruik.
• Medicatie: Sommige medicijnen hebben bijwerkingen die de eetlust stimuleren, waaronder corticosteroïden en medicatie tegen epilepsie.

Sommige hondenrassen zoals de Labrador Retriever, de Beagle, de Teckel, de Bassethound, de Cavalier King Charles Spaniel, de Cairn Terrier, de Shetland Sheepdog, Bulldogs en Duitse Herders hebben aanleg om overgewicht te ontwikkelen. Ook sommige kattenrassen worden makkelijker te zwaar, zoals de Brits Korthaar en de Europese Korthaar.

Naast deze veelvoorkomende factoren zijn er ook andere aspecten die van invloed kunnen zijn op de ontwikkeling van overgewicht. Hoewel deze vaak aanzienlijke impact hebben, mogen ze niet worden beschouwd als excuses. Het bewustzijn van deze risicofactoren is daarom essentieel voor het voorkomen van overgewicht en dient als mogelijke verklaring voor gewichtstoename bij je huisdier.

De impact van overgewicht

Een (te) dik dier oogt vaak schattig, gezellig en lijkt te stralen van gezondheid. Maar schijn bedriegt. Huisdieren met overgewicht hebben gemiddeld een 2,5 jaar kortere levensverwachting dan huisdieren met een gezond gewicht. Bovendien ervaren ze in veel gevallen een aanzienlijk verminderde levenskwaliteit. Overgewicht kan niet alleen leiden tot duidelijke gezondheidsproblemen, maar ook tot enkele minder voor de hand liggende kwesties.

• Gewrichtsproblemen: Hoe zwaarder een dier is, des te meer belasting er op de gewrichten, en bijgevolg het kraakbeen, wordt uitgeoefend. Bij overgewicht ervaren de gewrichten een overmatige belasting, wat zal leiden tot meer schade. Deze schade veroorzaakt pijn, wat resulteert in stijfheid, stramheid en meer terughoudendheid in de beweging bij huisdieren. Naarmate huisdieren steeds moeilijker en met meer tegenzin gaan bewegen, wordt er als gevolg minder energie verbruikt, waardoor het overgewicht verder wordt bevorderd.
• Hartproblemen: Het hart wordt aanzienlijk zwaarder belast bij overgewicht, wat op lange termijn kan resulteren in permanente schade aan de hartspier. Deze schade kan zich op verschillende manieren manifesteren, zoals een hartruis, kleplek, vergroting van een hartkamer en/of een te hoge bloeddruk. Eigenaren merken deze veranderingen vaak niet onmiddellijk op omdat ze zeer geleidelijk optreden. Uiteindelijk kunnen deze dieren kortademig worden en vertonen ze over het algemeen verminderd uithoudingsvermogen, vooral merkbaar in de zomer. Het is daarom van groot belang om deze ontwikkelingen goed te monitoren.
• Huidproblemen: Honden met overgewicht ontwikkelen vaak huidplooien op verschillende plaatsen, zoals de oksels, liezen, hals en staartbasis. Deze huidplooien kunnen wrijving veroorzaken, wat leidt tot irritatie en roodheid van de huid. Bovendien zijn huidplooien een typische omgeving waar het vochtig blijft, wat gemakkelijk tot ontstekingen kan leiden. Bij katten is de vorming van dergelijke huidplooien minder gebruikelijk, maar overgewicht kan hun vermogen tot zelfverzorging bemoeilijken. Met name de rug en staartbasis zijn vaak lastige locaties, wat kan resulteren in een doffe en vettige vacht, de aanwezigheid van schilfers en de vorming van klitten.
• Tumoren: Vooral lipomen komen veel voor bij honden met overgewicht.
• Diabetes: Katten met obesitas hebben tot 4 keer meer kans om diabetes te ontwikkelen.
• Chronische ontstekingen: Vetweefsel produceert signaalstoffen die aanleiding kunnen geven tot het ontwikkelen en het in stand houden van ontstekingen.
• Oververhitting: Vetweefsel fungeert als een uitstekende isolator voor het lichaam. Aangezien honden en katten niet kunnen zweten, reguleren ze hun lichaamstemperatuur door te hijgen. Huisdieren met overgewicht behouden meer warmte, waardoor ze tijdens warme dagen geneigd zijn om sneller, intensiever en langer te hijgen om af te koelen. In sommige gevallen is het hijgen echter onvoldoende, waardoor huisdieren het risico lopen op oververhitting, wat levensbedreigend kan zijn. Ook konijnen met overgewicht lopen aanzienlijke risico’s op dit gebied.
• Complicaties tijdens anesthesie: Dieren met obesitas hebben 1,5 keer meer kans op het ontwikkelen van complicaties tijdens een operatie of andere ingreep waarbij anesthesie nodig is.

De behandeling van overgewicht

De behandeling van overgewicht begint met het kiezen van de juiste voeding. Onze voorkeur gaat uit naar voeding die rijk is aan vezels en eiwitten, en laag is in koolhydraten en vetten. Overweeg specifieke voeding voor overgewicht, aangezien huisdieren hiermee vaak sneller en effectiever kunnen afvallen in vergelijking met andere voedingen. In sommige gevallen hebben we te maken met huisdieren die andere aandoeningen hebben waarvoor aangepaste voeding is voorgeschreven, zoals blaasstenen, nierproblemen of bijvoorbeeld een allergie. Voor deze patiënten is het vaak niet mogelijk of gewenst om over te schakelen naar een ander dieet, maar de voeding kan wel worden aangepast om gewichtsverlies te bevorderen. Ook bij zeer kieskeurige dieren lukt het soms niet om over te schakelen, maar in deze gevallen kan het huidige dieet worden aangepast om te dienen als een afvaldieet.

Om te bepalen hoeveel voeding je huisdier mag krijgen, moet het ideale gewicht van het dier worden vastgesteld. Dit kan bijvoorbeeld door het gewicht te nemen dat je huisdier vroeger woog toen hij of zij op gewicht was, of door dit te bepalen tijdens een consultatie bij ons. Bij een dieet voor overgewicht geef je de hoeveelheid voeding voor het ideale gewicht zoals aangegeven op de verpakking. Bij normale onderhoudsvoeding of voeding voor andere gezondheidsproblemen geef je 90% van de hoeveelheid voeding voor het ideale gewicht. Weegt je hond bijvoorbeeld 37 kg maar zou het ideale gewicht 34 kg zijn, dan moet er dus voeding worden gegeven voor een hond van 34 kg.

Tijdens het afvalproces is het de bedoeling om tafelrestjes, snoepjes, denta-sticks en andere extra’s volledig te stoppen of tot een minimum te beperken. Als beloning kunnen gezonde snacks zoals rauwe wortelen of sperziebonen worden gebruikt, of je kunt de dagelijkse hoeveelheid voeding verminderen. We raden aan om de dagelijkse portie af te wegen en de hoeveelheid voeding aan te passen bij het geven van beloningen om de dagelijkse calorieën niet te overschrijden.

Uiteraard kan het ook helpen om de lichaamsbeweging te verhogen. Ga vaker wandelen, stimuleer spelgedrag of ga zwemmen. Zorg ervoor dat de toename van lichaamsbeweging geleidelijk gebeurt om overbelasting te voorkomen.

Weeg je huisdier regelmatig om de vooruitgang te blijven volgen. Streef naar een gewichtsverlies van 1 – 2% per week; meer is niet nodig. Blijf alert op het gewicht en pas de voeding aan indien nodig. Het behoud van een gezond gewicht vereist voortdurende inzet en bewustzijn als eigenaar. Als het gewichtsverlies niet volgens plan verloopt, vraag ons dan om hulp en geef niet op. Samen zorgen we ervoor dat jouw huisdier niet alleen een gezond gewicht heeft, maar ook geniet van een lang en gezond leven.

De dagen worden korter, het is weer (te) snel donker en het wordt kouder. Maar laten we niet vergeten dat dit ook betekent dat Kerst en Oud en Nieuw dichterbij komen! Hoewel de feestdagen voor velen een tijd van vreugde en vermaak zijn, kunnen ze voor sommigen overweldigend en stressvol zijn. Tijdens deze periode draait alles om familie en vrienden, gezelligheid aan een goed gevulde eettafel. Maar onze verlegen of nerveuze huisdieren zien dit misschien anders en geven de voorkeur aan rust en vertrouwdheid.

Onrustige tijden. Het bezoek van gasten en veranderingen in routines kunnen stress veroorzaken. Zelfs aanpassingen in huis, zoals het verplaatsen van meubels of het toevoegen van kerstversieringen, kunnen vertrouwde plekjes onveilig maken en onze viervoeters onrustig maken.

Extra comfort is belangrijk. Vooral rond de jaarwisseling ervaren veel huisdieren angst en stress door vuurwerk. Harde knallen, lichtflitsen en trillingen kunnen hen nerveus maken. Gelukkig zijn er manieren om hiermee om te gaan. Vermijd blootstelling aan de prikkels of verminder de intensiteit ervan door ramen en deuren gesloten te houden, gordijnen te sluiten en achtergrondgeluiden te gebruiken. Maak ook een veilige plek met een deken of verplaats een schuilplek naar een rustigere plek in huis.

Steun je dier. Eigenaren spelen een cruciale rol in het bieden van steun. Blijf rustig tijdens harde knallen; je huisdier zal jouw gedrag als voorbeeld nemen. Als je huisdier schrikt, geef ze dan de tijd om te herstellen, vermijd overmatig aaien, maar negeer ze ook niet.

Als deze tips niet genoeg zijn, overweeg dan ondersteunende medicatie.

Natuurlijke middelen zoals Zylkene en Telizen kunnen helpen, evenals een Thundershirt en Veggiedent Zen. Adaptil verspreidt synthetische feromonen voor een gevoel van veiligheid. Bij extreme angst kan kalmerende medicatie overwogen worden.

Kies voor veilige voeding Voor degenen die van de feestdagen genieten, let op wat je huisdieren eten. Vermijd voedsel als chocolade, druiven, rozijnen, uien, knoflook, gekookte/verhitte botjes, gewichtsdragende botjes, alcohol en koffie. Bij vermoedelijke inname van schadelijk voedsel, neem onmiddellijk contact op met een dierenarts.

Laten we samenwerken om de feestdagen voor onze huisdieren zo vredig mogelijk te maken. Bedankt voor jullie liefde en toewijding aan de gezondheid en het welzijn van je huisdieren.